پیشگیری از خودکشی و توسعه تاب آوری

پیشگیری از خودکشی و توسعه تاب آوری یا resiliency دو مفهوم مهم در حوزه بهداشت روانی هستند که به ویژه در سال های اخیر توجه بیشتری را جلب کرده اند.

پیشگیری از خودکشی نیازمند آگاهی، حمایت و ارتباط موثر است.

شناسایی علائم هشداردهنده مانند تغییرات شدید خلق و خو، انزوا و صحبت درباره مرگ می تواند به شناسایی افراد در خطر کمک کند.

ایجاد فضایی امن برای گفتگو درباره احساسات و مشکلات، به افراد کمک می کند تا احساس تنهایی نکنند. آموزش مهارت های مقابله ای و ارائه منابع حمایتی مانند مشاوره و خط های کمک می تواند تاثیر مثبتی داشته باشد.

مسئله خودکشی نوجوانان یکی از نگرانی های عمده بهداشت عمومی است و عوامل متعددی در این زمینه تاثیرگذارند. این عوامل می توانند شامل مشکلات روانی، فشارهای اجتماعی، و تغییرات هورمونی و تحولی در دوران نوجوانی باشند.
پیشگیری از خودکشی در نوجوانان نیازمند توجه و حمایت خانواده، دوستان و جامعه است. ایجاد فضایی امن و حمایتگر، تشویق به بیان احساسات و مشکلات، و آموزش مهارت های مقابله ای از جمله راهکارهای موثر هستند. شناسایی علائم هشداردهنده مانند تغییرات در رفتار، افسردگی و انزوا، اهمیت دارد. همچنین، فراهم کردن دسترسی به مشاوره و خدمات روانشناختی می تواند به نوجوانان کمک کند تا با چالش ها روبرو شوند. برگزاری کارگاه ها و جلسات آموزشی برای والدین و معلمان نیز می تواند آگاهی را افزایش دهد و به پیشگیری از این بحران کمک کند.

پیشگیری از خودکشی

خودکشی به عنوان یک معضل جدی بهداشت روانی در جوامع مختلف شناخته می شود و سالانه حدود یک میلیون نفر در جهان به دلیل خودکشی جان خود را از دست می دهند. عوامل متعددی می توانند به خودکشی منجر شوند، از جمله:

- افکار خودکشی و سابقه بیماری های روانی: افرادی که به این افکار دچار هستند، در معرض خطر بالایی قرار دارند.

- شکست های عاطفی و احساس درماندگی: این احساسات می توانند به شدت بر سلامت روان تاثیر بگذارند.

- عوامل اجتماعی و خانوادگی: ارتباط خانوادگی خوب و حمایت های اجتماعی می توانند به عنوان عوامل محافظت کننده عمل کنند.

تاب آوری و نقش آن در پیشگیری از خودکشی

تاب آوری به عنوان یک فرایند پویا تعریف می شود که به افراد اجازه می دهد با شرایط استرس زا سازگار شوند و بر آن ها غلبه کنند. آموزش تاب آوری می تواند به عنوان یک مداخله موثر در پیشگیری از خودکشی عمل کند.

مزایای آموزش تاب آوری

1. تقویت مهارت های مقابله ای: آموزش تاب آوری به افراد کمک می کند تا مهارت های لازم برای مقابله با چالش ها و استرس ها را بیاموزند.

2.کاهش آسیب پذیری: افرادی که تاب آوری بالاتری دارند، کمتر در معرض خطر خودکشی قرار می گیرند.

3.تاثیر مثبت بر سلامت روان: تاب آوری می تواند به حفظ سلامت روان و فیزیکی در شرایط پرخطر کمک کند.

تحقیقات نشان داده اند که نابسامانی هیجانی و سبک های فرزندپروری می توانند بر تاب آوری در برابر خودکشی تاثیر بگذارند. به ویژه، سبک های تربیتی مقتدرانه می توانند تاب آوری را افزایش دهند، در حالی که سبک های مستبدانه و نابسامانی هیجانی تاثیر منفی دارند.نابسامانی هیجانی و سبک های فرزندپروری نقش مهمی در تاب آوری افراد در برابر خودکشی دارند. والدینی که با محبت و حمایت عاطفی فرزندان خود را پرورش می دهند، می توانند احساس امنیت و اعتماد به نفس را در آن ها تقویت کنند.

در مقابل، سبک های فرزندپروری سخت گیرانه یا بی توجهی می توانند به نابسامانی هیجانی منجر شوند و فرد را در برابر بحران های روانی آسیب پذیرتر کنند. این نابسامانی ها ممکن است به احساس تنهایی و ناامیدی منجر شوند که خطر خودکشی را افزایش می دهد. بنابراین، توجه به سبک های فرزندپروری و مدیریت هیجانات می تواند بهبود تاب آوری و کاهش خطر خودکشی را به همراه داشته باشد.

سمیرا زارعی روانشناس و  همیار سلامت در خاتمه این مطلب آورده است توسعه تاب آوری و آموزش مهارت های زندگی می تواند به عنوان یک راهکار موثر در پیشگیری از خودکشی در نظر گرفته شود.