"آسیب دیدگی حرفه ای، مسئولیت پزشکی و حقوقی در پرونده لئاندرو پادوانی و باشگاه استقلال"

هوالغنی

"آسیب دیدگی حرفه ای، مسئولیت پزشکی و حقوقی در

پرونده لئاندرو پادوانی و باشگاه استقلال"

مقدمه

لئاندرو پادوانی سلین، بازیکن فوتبال برزیلی، سرگذشتی پرفراز و نشیب را پشت سر گذاشته است. او که استعداد و پتانسیل بالایی در فوتبال داشت، به عنوان یک مدافع مرکزی قدرتمند شناخته می شد. دوران حرفه ای پادوانی با بازی در تیم های مختلف برزیلی و خارجی همراه بود و توانایی های فنی و جسمانی او باعث جلب توجه بسیاری شده بود.
اما نقطه عطفی در زندگی پادوانی رخ داد زمانی که او در اوج حرفه خود به باشگاه استقلال تهران پیوست. در حین یکی از بازی ها، پادوانی دچار آسیب دیدگی شدید گردن شد که عواقب جدی و تاسف باری به دنبال داشت. این مصدومیت نه تنها به ناتوانی های جسمی در بخش های پایین تنه و بالاتنه او انجامید، بلکه عملا به معنای پایان کار حرفه ای او در فوتبال بود.
پادوانی با چالش های بزرگی روبرو شد، اما روحیه مبارزه طلبی خود را از دست نداد. او در پی جبران خسارت و احقاق حقوق خود از باشگاه استقلال تهران برآمد که این موضوع به یک پرونده پیچیده و جالب توجه حقوقی تبدیل شد. سرگذشت پادوانی تنها داستان یک ورزشکار با استعداد نیست، بلکه نمادی از مبارزه برای حقوق و نشان دهنده چالش های حقوقی در دنیای ورزش حرفه ای است.

شرح ماوقع

در پرونده CAS 2020/A/7312 *Leandro Padovani Celin v. Esteghlal FC*، که در تاریخ 18 اکتبر 2022 صادر شد، لئاندرو پادوانی سلین، بازیکن فوتبال برزیلی، درگیر یک منازعه حقوقی پیچیده با باشگاه استقلال تهران شد. این اختلاف به دنبال آسیب جدی گردن سلین در حین اجرای قراردادش با باشگاه رخ داد که منجر به ناتوانی های جسمی شدید در بخش های پایین تنه و تا حدی در بخش های بالاتنه وی گردید.
این آسیب دیدگی تاثیر قابل توجهی بر توانایی سلین در ادامه فعالیت حرفه ای خود به عنوان بازیکن فوتبال گذاشت و عملا به پایان کار او در این حوزه انجامید. این وضعیت، مناقشه ای مالی بین سلین و باشگاه استقلال را رقم زد که بر سر جبران خسارت و شرایط قرارداد متمرکز بود.
پس از پایان قرارداد کاری، طرفین به توافقی برای حل وفصل اختلافات مالی خود دست یافتند. با این حال، جزئیات این توافق محرمانه باقی ماند و تنها تصمیمات داوری بعدی بود که در دادگاه حکمیت ورزشی (CAS) مورد بررسی قرار گرفت.

داوری
تصمیم CAS در این پرونده، عوامل متعددی را در نظر گرفت. این عوامل شامل شرایط توافق نامه بین طرفین، ماهیت و شدت آسیب دیدگی، تعهدات و مسئولیت های باشگاه استقلال تحت قرارداد، و همچنین اصول حقوقی مرتبط با اشتغال و آسیب های ورزشی بود. داوری تلاش کرد تا تعیین کند که آیا توافق نامه بین طرفین منصفانه بوده و آیا باشگاه استقلال به تعهدات خود در قبال سلین، با توجه به آسیب دیدگی شدید وی که به پایان کار حرفه ای او منجر شد، عمل کرده است یا خیر.
با وجود این توافق اولیه، سلین همچنان احساس کرد که حقوق او رعایت نشده است، بنابراین شکایتی را به کمیته حل اختلاف فیفا (DRC) ارائه داد. وی خواستار پرداخت حقوق معوقه بر اساس توافق نامه تسویه حساب، جبران خسارات برای هزینه های پزشکی فعلی و آینده، و همچنین جبران خسارت برای باقی عمر خود شد. کمیته حل اختلاف فیفا به برخی از درخواست های سلین پاسخ مثبت داد، اما ظاهرا این بازیکن برزیلی را کاملا راضی نکرد.
سپس پادوانی پرونده خود را به دادگاه حکمیت ورزشی (CAS) برد و درخواست تجدیدنظر در مورد تصمیمات قبلی و همچنین جبران خسارت کرد. او ادعا کرد که به دلیل عدم تثبیت گردن وی توسط تیم پزشکی باشگاه و در طول انتقالش به بیمارستان، تحت درمان غیر استانداردی قرار گرفته است که منجر به آسیب بیشتر شده است.
داور منفرد CAS، پس از بررسی شواهد و مدارک، با سلین موافق بود که گردن وی در حین درمان به درستی تثبیت نشده بود. با این حال، وی نتیجه گرفت که بازیکن نتوانسته است بار اثبات رابطه علی بین عدم تثبیت گردن و آسیب دیدگی را برآورده کند. به عبارت دیگر، داور تاکید کرد که وجود یک خطر یا احتمال، به خودی خود نمی تواند به معنای وقوع آن خطر و ایجاد یک نتیجه خاص باشد، حتی اگر آن خطر قابل توجه بوده و بتوان آن را کاهش داد.
در نتیجه، درخواست تجدیدنظر سلین رد شد و تصمیم کمیته حل اختلاف فیفا به طور کامل تایید گردید. این پرونده پیچیده و جالب توجه، نکات مهمی را در مورد مسئولیت باشگاه های ورزشی در قبال بازیکنان خود، به ویژه در مواردی که مصدومیت های جدی و تهدیدکننده زندگی رخ می دهد، آشکار کرد.

تحلیل حقوقی :
1. مسئولیت باشگاه در قبال بازیکن:
- بر اساس قرارداد کاری و قوانین فیفا، باشگاه ها مسئولیت دارند تا از سلامت و امنیت بازیکنان خود محافظت کنند. این مسئولیت شامل ارائه مراقبت های پزشکی مناسب و به موقع است. در این پرونده، سوال اصلی این بود که آیا باشگاه استقلال در انجام این مسئولیت کوتاهی کرده و آیا مراقبت های پزشکی لازم را به بازیکن ارائه داده است یا خیر.
2. رابطه علی (Causal Link):
- یکی از نکات کلیدی در هر ادعای حقوقی مربوط به جبران خسارت، اثبات رابطه علی بین عمل یا ترک عمل (مانند عدم تثبیت گردن) و آسیب وارده است. در این مورد، داور CAS نتیجه گرفت که بازیکن نتوانسته است اثبات کند که عدم تثبیت گردن به طور مستقیم باعث تشدید آسیب یا ایجاد آسیب جدید شده است. این موضوع نشان می دهد که صرف وجود یک خطر یا عدم رعایت یک استاندارد پزشکی، لزوما به معنای رابطه مستقیم بین آن و آسیب دیدگی نیست.
3. بار اثبات (Burden of Proof):
- طبق اصول حقوقی، بار اثبات بر دوش شاکی است تا نشان دهد که یک عمل یا ترک عمل به طور مستقیم منجر به ضرر شده است. در این پرونده، بازیکن نتوانست این بار اثبات را برآورده کند و رابطه علی قانع کننده ای ارائه دهد. این نکته حائز اهمیت است که حتی در مواردی که خطر بالقوه بالایی وجود دارد، شاکی باید شواهد قوی و مشخصی ارائه دهد که نشان دهد آن خطر به واقعیت پیوسته و باعث آسیب دیدگی شده است.
4. تصمیم DRC و تایید آن توسط CAS:
- تصمیم کمیته حل اختلاف فیفا (DRC) تا حدی به نفع بازیکن بود و برخی از درخواست های وی را پذیرفت. با این حال، درخواست های گسترده تر سلین برای جبران خسارت در CAS رد شد. این تصمیم نشان می دهد که حتی در مواردی که شواهد نشان دهنده کوتاهی احتمالی یکی از طرفین باشد، اثبات رابطه علی مستقیم و قابل قبول برای دریافت جبران خسارت کامل، امری ضروری و چالش برانگیز است.
در مجموع، این پرونده نمونه مهمی از چگونگی برخورد سیستم های حقوقی ورزشی با ادعاهای مربوط به مسئولیت مدنی و چگونگی اثبات آن ها است. همچنین بر اهمیت ارائه شواهد قوی و متقاعدکننده برای اثبات رابطه علی بین کوتاهی احتمالی باشگاه و آسیب دیدگی بازیکن تاکید می کند.

مصطفی لطفی/ پژوهشگر حقوق ورزش