قیامت صغری

مقدمه

«قیامت» مصدر است به معنی «قیام کردن» و «برخاستن» و «یوم القیامه» به معنی روز برخاستن از قبرها و روز زنده شدن مردگان است و آن روزی است که تمام انسان ها به اراده الهی برای محاسبه اعمالی که در دنیا انجام داده اند در پیشگاه پروردگار جمع می شوند. پیش از این روز، وقایع شگفت انگیزی در زمین و آسمان روی می دهد که به نشانه های قیامت یا اشراط الساعه معروف است.( «فهل ینظر ون الا الساعه ان تاتیهم بغته ۖ فقد جاء اشر اطها» (آیا [کافران ] جز این انتظار می برند که قیامت ناگهانی بر آنان فرا رسد؟ شروط و علامات آن پدید آمده است.«سوره محمد ص آیه 18»). 

نشانه هایی از قبیل: زلزله های شدید، شکافته شدن آسمان، خاموش شدن خورشید و ستارگان و....

قیامت کوچک تر

در برخی احادیث و روایات اهل بیت عصمت و طهارت وارد شده که مثل ظهور حضرت ولی عصر ارواحنافداه مثل قیامت است: مثله کمثل الساعه (منتخب الاثر، ص 221) یعنی آن چه در مورد قیامت کبری هست و در آن روز اتفاق می افتد، نمونه ی کوچک آن در قیامت صغری هم هست. بنابراین همه ی آیاتی از قرآن کریم که در مورد قیامت کبری است، تاویلش در قیامت صغری هم هست.

قیامت صغری روزی است که تحولی عظیم و شگفت در کره زمین به وجود می آید. روزی که همه با این صدای مبارک از خواب غفلت بیدار می شویم: " الا یا اهل العالم! انا بقیه الله، انا امامکم المنتظر"؛ من بقیه الله و آن امامی هستم که انتظارش را می کشیدید. («الزام الناصب فی اثبات الحجه الغائب(عج)» نوشته علی حایری یزدی متوفای 1323 ه.ق)

البته ما هم باید آن قدر انتظار و آمادگی داشته باشیم که بتوانیم اجابتش کنیم، به محضرش برویم و بگوییم: " لبیک یا داعی الله!" ای کسی که از طرف خدا دعوتمان می کنی، آماده ایم که حرف تو را بشنویم و درس تو را، ای "علم مصبوب" پروردگار، به جان و دل گوش کنیم و فرا گیریم.

قیامت صغری روزی است که دنیا تکانی می خورد: اذا زلزلت الارض زلزالها، و متحول می شود و از این وضع مرده ای که دارد، وضعی که همه به فکر دنیا و مادیاتند، بیرون می آید: یحیی الارض بعد موتها(روم/50).

روزی که زمین ذخایر مادی و معنوی اش را بیرون می ریزد: و اخرجت الارض اثقالها، و قال الانسان ما لها(زلزال آیات 2 و 3) و "انسان" بر آن حکومت می کند.

روزی که همه بر خوان حکمت و معارف فاطمه زهراء سلام الله علیها می نشینند و به دست مبارک فرزندش(بکاسه و بیده) سیراب می شوند به گونه ای که هیچ تشنگی ای بعدش نباشد: ریا رویا هنیئا سائغا لا ظما بعده، و دیگر جز او چشم به دست این و آن و به این در و آن در نخواهند دوخت که کسی به آن ها علمی و حکمتی(که در واقع علم و حکمت نیست) بیاموزد.

قیامت صغری واقعه ای حتمی است که هیچ احتمال خلاف و کذبی در آن نیست: اذا وقعت الواقعه، لیس لوقعتها کاذبه(واقعه/1و2) و همان روزی است که خدای تعالی وعده ی قرب و نزدیکی اش را داده است: اقتربت الساعه(قمر/1).

منابع:

1- قرآن کریم

2- صافی گلپایگانی، منتخب الاثر فی الامام الثانی عشر، قم، دفتر آیت الله صافی، ۱۳۸۰؛

3- حایری یزدی، علی، الزام الناصب فی اثبات الحجه الغائب(عج)».