نقش گفتمان تغییر و تحول در خصوص فعالیت رسانه های نوین

گفتمان تغییر و تحول موجود در خصوص رسانه های جدید و سیاست را به آسانی نمی توان از هم مجزا کرد. درباره اینکه تغییرات اساسی در دنیای سیاست ناشی از چه عامل یا عامل هایی می تواند باشد ، سه نظر وجود دارد :
1.موقعیت پیش رونده تکنولوژیکی: این نظر حاکی است که رسانه های جدید، به ویژه دیجیتال، فضا و هویت های سیاسی را بازسازی کرده و می کنند و اشکال جدید هویت، اجتماع، قلمرو، حاکمیت، فرهنگ و جامعه را ایجاد می کنند که البته این تغییرات با دیدی خوش بینانه نگریسته می شود.
2.دیدگاه منفی به رسانه ای جدید: یعنی رسانه های جدید به اشاعه تجاری سازی اقتصاد جهانی و تعدیل فرهنگ می پردازند و دارندگان این دیدگاه، تغییرات سیاسی حاصل از رسانه های جدید را "بیماری دموکراتیک" می نامند و رسانه ها را ابزاری برای سوء استفاده ها وشکل دهی به سیاست می دانند.
از نظر آنان، منطق رسانه های دیجیتالی جدید، پسرفت دادن انواع گفتمانهای دموکراتیک تر و سنگین تر جامعه مدنی است. این رسانه ها فضای عمومی را مخدوش می کنند و به همسان سازی تجربیات فرهنگی می پردازند.
3.رسانه های جدید نوعی به هم ریختگی هنجاری و هرج و مرج به وجود می آورند. از نظر آنها رسانه های جدید دارای هیچ منطق مستقل و هیچ پویایی فراگیری نیستند که جایگزین شیوه های تثبیت شده گردد.