تنها بودن بدون تنها بودن

[اسرار التوحید]

شیخ گفت دانشمندی پیری را بشهر سمرقند گفت که ما را ازین سخنان چیزی بنویس. پیر گفت سی سالست کی با یک کلمه می آویزم ونهی النفس عن الهوی -40/هفتادونه- هنوز باوی برنیامده ام.

***

[یزدانپناه عسکری]

مبارزه با نفس دائمی است و مبارزه نیست بلکه «ریشه زدن» است . «نفس» منظور فکر نفس قرین است. هرچه اجزای مختلف نفس کمتر شود وضعیت آدمی بهتر خواهد بود و البته درهنگامی که «ریشه ریشه ها» زده شود یا ضعیف شود یا زخمی شود، انسان می فهمد که جز «کمال» هیچ ندارد و خواسته خاصی ندارد و موهبت های اطرافش بسیار زیاد است و از کسی چیزی طلبکار نیست و کسی به او بدهکار نیست و با «کمترین احساس نیاز» از محیط خارج به بهترین وجه زندگی می کند. و این کار باعث می شود که حتی «بدون تنها بودن نیز تنها باشد» و از تنهایی نترسد. مخل درونی و مخل تراشیده شده توسط خود از بیرون ندارد. پس وقتی به کاری می پردازد، عوامل دیگر به موازات آن کار، در ذهنش رژه نمی رود. و این یعنی « تمرکز».

______

1 - اسرارالتوحید فی مقامات الشیخ ابی سعید تالیف محمد بن منور ابی سعد بن ابی طاهربن ابی سعید میهنی ، بخش اول مقدمه ، تصحیح و تعلیقات دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی – تهران : انتشارات آگاه 1385