مکمل منگنز و تاثیر آن در عملکرد ورزشکاران

در یک کارآزمایی بالینی، مشخص شد که ورزشکاران دارای سطوح منگنز پایه (Mn) در خون و ادرار خود در مقایسه با افراد کم تحرک هستند یافته نشان دهنده افزایش جذب منگنز در ورزشکاران است که به طور بالقوه به دلیل افزایش مصرف رژیم غذایی یا نیازهای متابولیک بالاتر است. با این حال، مطالعه دیگری نشان داد که افراد کم تحرک سطح منگنز ادرار بالاتری داشتند، که می تواند به سطوح آهن کمتری که معمولا در ورزشکاران یافت می شود و منجر به افزایش جذب منگنز می شود نسبت داد این مطالعات بر تعامل پیچیده بین متابولیسم منگنز و آهن تاکید می کنند که می تواند بر اساس سطح فعالیت بدنی و وضعیت تغذیه متفاوت باشد. شواهد محدودی در مورد منگنز و عملکرد ورزشی وجود دارد، با این حال، ورزشکاران باید از نظر کمبود ریز مغذی ها به طور منظم مورد ارزیابی قرار گیرند. در حالی که تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، شواهد فعلی نشان می دهد که منگنز ممکن است برای ورزشکارانی که به دنبال بهینه سازی عملکرد و سلامت خود هستند مفید باشد. ساختارهای همبند مانند استخوان و غضروف به منگنز نیاز دارند. آنزیم های تولید کننده گلیکوزامینوگلیکان را فعال می کند که برای بافت های همبند بسیار مهم هستند . کمبود منگنز ممکن است تحمل گلوکز را کاهش دهد و خطر دیابت را افزایش دهد. منگنز در رژیم غذایی ورزشکاران ممکن است عملکرد را افزایش دهد و در بسیاری از غذاها یافت می شود، اما منابع گیاهی غنی تر هستند . گیاهان غنی از منگنز شامل غلات کامل، حبوبات، آجیل، دانه ها و سبزی های دارای برگ تیره هستند .