مانده در اندیشه خویشتن

2 تیر 1403 - خواندن 2 دقیقه - 316 بازدید



[قرآن]

و له من فی السماوات و الارض و من عنده لا یستکبرون عن عبادته و لا یستحسرون - الانبیاء/19

***

[محمدرضا آدینه وند لرستانی]

و برای او است آنچه در آسمانها و زمین است و آنها که نزد او هستند هیچگاه از عبادتش سرکشی نمی کنند و هرگز خسته و ملول نمی شوند.(1)

***

[زمخشری]

حسر، حسرا ، حسر ، حسر بنفسه : مانده شد بخویشتن.(2)

***

[یزدانپناه عسکری]

«استکبار» از «استحسار» ریشه می گیرد و تنها یک «تصور» است و باعث «ثبات قلب در جایگاه القاء کننده استکبار و استحسار منطقی» می شود، آن ها که نزد او هستند ریشه «خود اندیشی و استحسار» را زده اند.(لا یستحسرون) و تجرید را نشانه رفته اند. یستحسرون: انسان خود پرست و پرستش فهرست خود و غرق در خود و خسته از نیروی وانهاده خود است. و کوله بار فهرست خود اندیشی بر دوش می کشد. قد خسر الذین کذبوا بلقاء الله حتی اذا جاءتهم الساعه بغته قالوا یا حسرتنا علی ما فرطنا فیها و هم یحملون اوزارهم علی ظهورهم الا ساء ما یزرون - الانعام/31

___________

1 – آدینه وند لرستانی، محمدرضا، کلمه الله العلیا، 6جلد، اسوه - ایران - تهران، 1377 ه.ش. ج4 ص 228

2 - زمخشری، محمود بن عمر، مقدمه الادب - تهران، چاپ: اول، 1386. ص 90