ملاحظات اخلاقی هوش مصنوعی: پیش نگری انتظارات جامعه

فراتر از چالش های حقوقی، هوش مصنوعی نگرانی های اخلاقی عمیق تری را به وجود می آورد که مدیران عامل باید به آن ها توجه کنند.

پنج موضوع کلیدی در این زمینه به شرح زیر است:

1- سوگیری در هوش مصنوعی: همانطور که انسان ها در فرآیند تصمیم گیری ممکن است دچار پیش داوری شوند، هوش مصنوعی نیز می تواند به همین صورت عمل کند. دلیل این امر آن است که هوش مصنوعی برای یادگیری از داده هایی استفاده می کند که ممکن است خود دارای سوگیری باشند. شناسایی و اصلاح این سوگیری ها در هوش مصنوعی از اهمیت بالایی برخوردار است. از سوی دیگر، نتایج هوش مصنوعی بر رفتار انسان تاثیر می گذارد و می تواند منجر به شکل گیری سوگیری های جدیدی شود.

1. توزیع ثروت: با توجه به اینکه داده ها به عنوان مهم ترین دارایی در اقتصاد مدرن شناخته می شوند، مالکیت آن ها به یک مسئله اخلاقی مهم تبدیل می شود. اینکه چه کسی از منافع اقتصادی داده ها بهره مند می شود، یکی از مباحث داغ آینده است که مدیران عامل نمی توانند از آن چشم پوشی کنند. آن ها باید خود را برای پاسخگویی به مطالبات جامعه در خصوص توزیع عادلانه ی منافع هوش مصنوعی آماده کنند.

2. احتکار هوش: توانایی خلق هوش مصنوعی موثر به داده وابسته است. هر کس که بتواند هوش مصنوعی قدرتمندتری بسازد، قدرت بیشتری به دست می آورد. با قدرت، مسئولیت نیز همراه است. مدیران عامل به عنوان بالاترین مقامات شرکت، باید اطمینان حاصل کنند که از هیچ فناوری هوش مصنوعی برای اهداف غیراخلاقی استفاده نشود.

3. ارزش ها: یکی از نگرانی های اصلی در استفاده از هوش مصنوعی در حاکمیت شرکتی، این است که چه ارزش هایی باید مبنای تصمیم گیری باشند؟ چگونه می توان ارزش های مورد نظر را در هوش مصنوعی ادغام کرد؟ این سوالات ساده با مباحث فلسفی عمیقی گره خورده اند. اینکه آیا حقیقت واحدی وجود دارد یا باید پیش فرض ها را مشخص کرد؟ این سوال به خصوص در یادگیری عمیق (Deep Learning) اهمیت دارد، زیرا هر یادگیری ای مبتنی بر ارزش های گذشته است. در نتیجه، هوش مصنوعی به جای اتخاذ دیدگاهی مبتنی بر ارزش، به اخلاق به عنوان ابزاری نگاه می کند. با توجه به اینکه ارزش ها برای موفقیت شرکت ها حیاتی هستند، این دیدگاه ابزاری می تواند به پیامدهای ناخواسته و درگیری هایی منجر شود که باید به هر قیمتی از آن ها اجتناب کرد.

4. اختیار: در نهایت، نگرانی هایی وجود دارد که سامانه های تصمیم گیری مستقل، اختیار و اراده ی فردی یا سازمانی را که به عنوان یکی از ارزش های مهم تمدن شناخته می شود، محدود کنند. به خصوص برای اعضای مستقل هیئت مدیره، اراده ی آزاد یک ویژگی حیاتی است که باید حفظ و تقویت شود.

منبع اصلی:

Toward artifcial governance? The role of artifcial intelligence in shaping the future of corporate governance Michael Hilb, Journal of Management and Governance 2020