تعریف و تقویت تاب آوری پرستاران

تاب آوری در پرستاری به توانایی یک پرستار برای مقابله و سازگاری مثبت با شرایط نامطلوب از جمله استرس، ناملایمات، تروما یا تراژدی اشاره دارد.

تاب آوری پرستاران شامل ظرفیت حفظ عملکرد فیزیکی و روانی در مواجهه با این چالش های شغلی است که برای حفظ رفاه عاطفی و روانی و همچنین مراقبت با کیفیت بالا از بیمار بسیار مهم است( هان و همکاران، 2022).

تاب آوری در پرستاری جنبه بسیار مهمی است که نقش بسزایی در رفاه پرستاران و کیفیت مراقبت از بیمار دارد.

تحقیقات نشان می دهد که تاب آوری برای پرستاران برای غلبه بر موقعیت های استرس زا، سازگاری مثبت و حفظ قدرت درونی شان ضروری است.

پرستاران از طرق مختلف مانند صلابت و اقتدار روانی، اتخاذ راهبردهای مقابله ای مثبت و مهارتهای حمایت یابی، تاب آوری را توسعه می دهند.

 عواملی مانند تجربه، ویژگی های روان شناختی مثبت و خودکارآمدی به سطوح تاب آوری پرستاران کمک می کنند.

آموزش تاب آوری برای پرستاران، به ویژه آن هایی که تازه استخدام هستند ضرورت بیشتری دارد آموزش تاب آوری به پرستاران کمک میکند تا در ارایه خدمات مراقبتی موفق تر عمل کنند و از فرسودگی شغلی در امان بمانند.

 تاب آوری در پرستاری به عنوان یک فرآیند مطرح میشود که مستلزم پرورش مداوم، سازگاری و انعطاف پذیری است.

 ایجاد تاب آوری شخصی برای پرستاران برای مقابله با استرس ناشی از کار، حفظ رضایت شغلی و افزایش کیفیت مراقبت از بیمار بسیار مهم است.

ایجاد تاب آوری در پرستاری به آنها کمک میکند از افکار خود آیند منفی در امان بمانند ، مهربان و شکر گزار باشند.

مراقب سلامت جسمی و روانی خود باشند و مرزهای شخصی خود معین و محترم بدانند 

تاب آوری در پرستاری برای عبور از چالش هایی که با آن روبرو هستند، حفظ رفاه و ارائه مراقبت با کیفیت بالا به بیماران ضروری است.

پرستاران می توانند تاب آوری را از طریق زیر توسعه دهند:

1. استرس را بشناسید و مدیریت کنید. وقتی احساس استرس می کنید، با یک فرد مورد اعتماد صحبت کنید، قرار گرفتن در معرض اخبار/رسانه های اجتماعی را محدود کنید، نیازهای خود را شفاهی بیان کنید و از دیگران کمک بپذیرید

2. مراقبت از خود را تمرین کنید. خود مراقبتی را جدی بگیرید و استراحت کنید، میان وعده های مغذی داشته باشید، یک برنامه خواب سالم داشته باشید، یک دفتر سپاسگزاری داشته باشید و در سایر فعالیت های خودمراقبتی شرکت کنید.

3. مهربان باشید ومهربانی را تقویت کنید. اعمال محبت آمیز تصادفی انجام دهید، فرهنگ مهربانی و شناخت را در محل کار خود ایجاد کنید.

4. روی رشد خود و قدرت درونی تمرکز کنید. برای بهبود قدرت درونی و پیشرفت خود، ارزیابی و خودآزمایی کنید.

5. پرورش نگرش مثبت نسبت به زندگی. دیدگاهی مثبت و خوش بینانه نسبت به زندگی و شغلی که دارید بخش عمده ای از تاب اوری ماست، خاطرات خوب را به خاطر بیاورید و به کار پرستاری خود افتخار کنید.

6. راهبردهای شخصی برای غلبه بر ناملایمات را توسعه دهید. راه هایی برای حل مشکلات به تنهایی پیدا کنید و با محیط های مختلف سازگار شوی ،مشکلاتی که پشت سر گذاشته اید و موفقیتهایی که بدست آوردید را بازبینی کنید آنها درسهایی فراوان به ما می آموزند. 

7. برای تبدیل شدن به یک پرستار بهتر تلاش کنید. هدفمند بودن و به ارتقا شغلی و تکمیل تحصیلات مشغول بودن برای بهبود مهارت های پرستاری و توسعه توانایی های از اهمیت فراوانی برخودار است . هدفمندی از سرگشتگی جلوگیری و به تاب آوری کمک میکند.

تاب آوری برای پرستاران برای مقابله با استرس، جلوگیری از فرسودگی شغلی و ارائه مراقبت عالی از بیمار بسیار مهم است. با پرورش تاب آوری از طریق این استراتژی ها، پرستاران می توانند به طور مثبت با چالش های این حرفه سازگار شوند

چنانچه به مطالعه بیشتر در این زمینه علاقه مند بودید میتوانید به کتابی که توسط انتشارات در زمینه تاب آوری پزشکان ، پیراپزشکان و پرستاران منتشر شده است رجوع کنید.