بنویس بر دود

بنویس بر دود

[شمس الدین محمد بن علی بن ملک داد تبریزی . Šams-e Tabrīzī]

این عارف بر حال همه مطلع است. هر سخن که می شنود می خندد، می داند که در کدام مقام است آن کس، و مقامات هر یکی را می بیند، و شکر می کند که خدا او را بدان مقام گرفتار نکرده است. از آن گذرانیده است. (1)

***

[Don Blanding My Epithet]

بنویس بر دود / بر نسیم گذرا

با وسعتی پر شده از پیش از یک حجم

او دید / او فهمید / او خندید

***

[عین القضات همدانی - تمهیدات]

همه مقامات و درجات نامتناهی باشد تا خود هر کسی در کدام درجه فرود آید «ان قلب ابن آدم اودیه، فی کل واد شعبه فمن اتبع قلبه الشعب لم یبال الله فی ای واد اهلکه» گفت: در دل بنی آدم وادیهای فراوان و عظیمست، و هر که متابع آن وادیها و مغارها شد بیم آن بود که هلاک شود.

***

[یزدانپناه عسکری Yazdanpanah askari]

مقام بی مقامی و غباری در راه معرفت و بی کرانگی نامحدود وجود خویش شدن. ما زاغ البصر وما طغی

_______

1- مقالات شمس تبریزی ، شمس الدین محمد تبریزی ، تصحیح و تعلیق محمدعلی موحد-تهران انتشارات خوارزمی 1369 ، ص 183