استنابه در حقوق به چه معناست؟ چه افرادی این حق را دارا نیستند؟

6 فروردین 1403 - خواندن 2 دقیقه - 2329 بازدید
استنابه در حقوق به چه معناست و چه افرادی دارای این حق نمیباشند؟

 



در حقوق، استنابه به معنای انتقال حقوق و تعهدات از یک شخص به شخص دیگر است. به عبارت دیگر، وقتی کسی حقوق و تعهدات خود را به شخص دیگری واگذار می کند، این فرایند به عنوان استنابه شناخته می شود. این امر می تواند در قراردادها، امور مالی، موارد ارثی، و غیره اتفاق بیفتد. اصطلاح استنابه معمولا به انتقال حقوق و وظایف بین افراد حقوقی اشاره دارد.
به عنوان مثال:

فرض کنید شخص الف یک قرارداد با شخص ب دارد که بر اساس آن موظف به پرداخت یک مبلغ به شخص ب می باشد. حالا شخص الف تصمیم می گیرد حقوق و وظایف خود را نسبت به این قرارداد به شخص ج منتقل کند. در این صورت، او اقدام به استنابه حقوق و تعهدات مربوط به قرارداد می کند و شخص ج به جای او وارد قرارداد می شود.


چه افرادی اهلیت حق استنابه را ندارند؟

افرادی که بر اساس قوانین و مقررات حقوقی مشخص، دارای حق استنابه نیستند شامل افرادی می شوند که ناتوان یا محدودیت هایی در تصمیم گیری دارند، مانند افرادی که تحت تاثیر مواد مخدر یا الکل قرار دارند، افرادی که تحت تاثیر بیماری های روانی یا ذهنی هستند، کودکان و نوجوانان که قانونا قادر به تصمیم گیری نیستند، و افرادی که توسط دادگاه به عنوان ناتوان تصمیم گیری تشخیص داده شده اند. این افراد ممکن است نتوانند تصمیم های مطلوب و صحیح در مورد انتقال حقوق و تعهدات خود بگیرند، بنابراین حق استنابه در این موارد به آن ها تعلق نمی گیرد.

به صورت کلی محجورین دارای این حق نیستند.



مانا باشید.