احکام زمان

مکتب «وی شیشکا» (Vaiśeṣika) یکی از شش مکتب فلسفی هندویی است (1) که اصالت ذرات را پذیرفته و ذرات متشکله ی عالم را ابدی و لایتناهی و موجد اشیاء و اجسام می داند.

وی شیشکا سوترا (Vaiśeṣika Sūtra ) در بیش از یک جا، زمان را علت اصلی پیدایش اشیاء می داند.

نیروی نامرئی، مرموز و سحر آمیز (آدریشتا Adrsta ) منشا فیاض و بخشنده سعادت حیات است.

ذرات اثیر در فضای لایتناهی اثیری Ākāśa در حرکت اند و زمان و مکان مستتر در ذرات حاکم هستند.

(2) عالم مادی شامل «وداهای» ابدی و زمان و ماده اولیه (Prakriti) است که از آن تطور و سیر تکامل عالم مادی به حصول می پیوندد. (3)

***

[یزدانپناه عسکری]

ساختار انرژی و شیء تن انسان، میدان های متشکله ی ذراتی است که از طریق (آدریشتا Adrsta ) دسته ، به هم متصل و در گسترش و تحت شرایط و احکام زمان، مدرک است. 

__

1 - علی موحدیان عطار، مکتب وی شیشکا (طبیعیات هندی)، فصلنامه هفت آسمان» پاییز ۱۳۸۶ – شماره ۳۵ (از صفحه ۴۵ تا ۷۸)

2 - ادیان و مکتب های فلسفی هند جلد دوم ، تالیف داریوش شایگان ، امیرکبیر 1386 صص 497 - 493 ؛ 15 - 4 + 7:4

3 – همان، صفحه 801

- آکاشا Ākāśa (نقطه های بی شمار)، عنصر لطیفی است که در تمام جهان هستی، سریان می یابد و همه چیز را فرامی گیرد و خود عاری از صورت (amurti) است.