تاثیر طراحی سقف های شفاف و نیمه شفاف بر تجربه بصری و روشنایی داخلی در بافت متراکم شهری شمال ایران
تاثیر طراحی سقف های شفاف و نیمه شفاف بر تجربه بصری و روشنایی داخلی در بافت متراکم شهری شمال ایران
در بافت های شهری متراکم اقلیم مرطوب، عمق پلان ها و محدودیت پنجره ها باعث می شود بخش های میانی آپارتمان ها نور کافی دریافت نکنند. استفاده از سقف های شفاف یا نیمه شفاف، از جمله شیشه های مات یا پلی کربنات های با عبور کنترل شده نور، می تواند روشنایی پراکنده و یکنواختی مطلوبی ایجاد کند و تجربه بصری ساکنان را بهبود بخشد.
نمونه ای در یک آپارتمان سه طبقه رشت نشان داد که نصب سقف نیمه شفاف در قسمت راهرو و آشپزخانه باعث شد روشنایی طبیعی این فضاها تا ۱۸ درصد افزایش یابد، بدون ایجاد خیرگی یا افزایش تابش مستقیم. همزمان، استفاده از مصالح بازتابنده و رنگ های روشن داخلی، یکنواختی نور را افزایش داد و مصرف انرژی ناشی از روشنایی مصنوعی کاهش یافت.
تحلیل تطبیقی با سقف های معمولی نشان می دهد که در اقلیم مرطوب، انتخاب مصالح شفاف یا نیمه شفاف برای سقف های داخلی و نورگیرها، اولویت بالاتری نسبت به اقلیم خشک دارد، چرا که نور پراکنده برای کاهش تاریکی پلان اهمیت بیشتری دارد. این رویکرد، ضمن بهبود کیفیت روشنایی، تجربه بصری و روانی ساکنان را ارتقا می دهد و امکان استفاده موثر از نور روز را فراهم می کند.
نتیجه گیری: طراحی سقف های شفاف و نیمه شفاف، راهکاری عملی و مقرون به صرفه برای ارتقای نور طبیعی و آسایش بصری در آپارتمان های متراکم شمال ایران است و می تواند بخشی از استراتژی طراحی پایدار در اقلیم مرطوب باشد.