شهود عین

[محی الدین ابن عربی]

خداوند می فرماید: « قل بفضل الله و برحمته فبذلک فلیفرحوا هو خیر مما یجمعون = بگو به کرم و رحمت خدا، به همین شادمان باشید که از آنچه دیگران جمع می آورند بهتر است – یونس/58» پس بدان مسرور می شوند، اما خردمند عاقل جز به ثابت خوشحالی و سرور نمی کند – نه به امر زایل شونده – و این خوشحالی که در توبه ی بنده به خدا نسبت داده شده از آن جهت است ک توبه امری لازم و دائم الوجود است، به ویژه در آخرت، زیرا بنده به سوی خداوند، در هر چه که بر آن است باز می گردد، اگر در حال حجاب باشد ایمان است و اگر با رفع حجاب باشد شهود عیانی است. (1)

***

[یزدانپناه عسکری]

آگاهی ثابت و حال امر زایل شونده است. مرور و خودآگاهی از احوالات لازم و دائم است حتی در شهود عین. (الحج عرفه).

_____________

1 - فتوحات مکیه، شیخ محی الدین ابن عربی ، ترجمه ، تعلیق ، محمد خواجوی- تهران : انتشارات مولی، 1383، جلد چهاردهم ، صفحه 281

- [ان الله یفرح بتوبه عبده] قال الله تعالی قل بفضل الله و برحمته فبذلک فلیفرحوا هو خیر مما یجمعون فیفرحون به و لا یفرح عاقل الا بثابت لا بزائل و لهذا الفرح الذی نسب الی الله فی فرحه بتوبه عبده لان التوبه امر لازم دائم الوجود و لا سیما فی الآخره لان العبد راجع الی الله فی کل ما هو علیه ان کان فی حال الحجاب ایمانا و ان کان مع رفع الحجاب فشهود عین. (محیی الدین بن عربی، الفتوحات المکیه (اربع مجلدات)، 4جلد، دار الصادر - بیروت، چاپ: اول، ج4، ص: 127]