آب حیات

[محی الدین ابن عربی]

آب اصل حیات است و هر چیزی به او زنده است و نسبت ها تابع آنند، خداوند بین عرشی که بر آن قرار داد و بین خلقش مر مرگ و حیات را – در ابتلا و آزمایش – جفت و قرین کرده و فرموده: «و کان عرشه علی الماء لیبلوکم – هود/7» و عرش همان طور که برایت گفتم، اعیان موجود* است، و نسبت ها عدمی اند، فرمود: « خلق الموت و الحیاه لیبلوکم – ملک/2» پس حیات اختصاص به اعیان دارد و مرگ، خاص نسبت هاست. (1)

***

[یزدانپناه عسکری]

اعیان نور موجود وجودی برگرفته از کتم عدم است. عدم تابش نور ضیاء (نور علم و آگاهی و ادراک)، در نسبت، مرگ است.

____________

1 - فتوحات مکیه، شیخ محی الدین ابن عربی ، ترجمه ، تعلیق ، محمد خواجوی- تهران : انتشارات مولی، 1383، جلد 10، صفحه 669 ، 670

- [و لما کان الماء اصل الحیاه و کل شیء حی و النسب تابعه له قرن بین العرش المجعول علی الماء و بین خلقه الموت و الحیاه فی الابتلاء فقال و کان عرشه علی الماء لیبلوکم ای یختبرکم و العرش کما ذکرت لک اعیان موجوده و نسب عدمیه و قال خلق الموت و الحیاه لیبلوکم فالحیاه للاعیان و الموت للنسب (محیی الدین بن عربی، الفتوحات المکیه (اربع مجلدات)، 4جلد، دار الصادر - بیروت، چاپ: اول، ج3، ص: 66)]

- * نک به یادداشت «اعیان موجود»