روابط انسانی، رفتار سازمانی، مدیریت آموزشی، عدالت سازمانی،عدالت سازمانی، مهارت های مدیران،آموزش و پرورش

نتایج مرور نظام مند پژوهش ها در فاصله سال های ۱۳۸۰ تا ۱۴۰۳ نشان می دهد که روابط انسانی در سازمان های آموزشی ایران تحت تاثیر مجموعه ای از عوامل فردی، ساختاری و فرهنگی قرار دارد. بررسی مطالعات حاکی از آن است که مهارت های انسانی مدیران، عدالت سازمانی، ارتباط موثر و مدیریت دانش به عنوان مهم ترین متغیرهای اثرگذار بر کیفیت تعاملات انسانی شناسایی شده اند. این چهار عامل به صورت هم زمان و تعاملی عمل کرده و شکل گیری فرهنگ سازمانی انسان محور را تسهیل می کنند؛ فرهنگی که در نهایت می تواند کیفیت محیط های آموزشی را بهبود بخشد.

---

 

یافته ها تاکید می کنند که نقش مدیران در سازمان های آموزشی برجسته ترین عنصر در شکل دهی روابط انسانی است. مدیرانی که از مهارت های انسانی و ارتباطی بالایی برخوردارند، قادرند تعارضات را مدیریت کرده، انگیزه کارکنان را افزایش دهند و اعتماد سازمانی را تقویت کنند. این موضوع با نظریه های رفتار سازمانی نیز همخوان است که مهارت های انسانی را یکی از سه مهارت کلیدی مدیریت می دانند. همچنین، نتایج نشان می دهد که عدالت سازمانی عامل مهمی در افزایش رضایت و تعهد شغلی در محیط های آموزشی است. هنگامی که کارکنان احساس کنند تصمیم ها، پاداش ها، فرصت ها و ارزیابی ها منصفانه است، سطح تعاملات مثبت، همکاری و اعتماد افزایش می یابد. بسیاری از پژوهش های مرور شده، فقدان عدالت ادراک شده را یکی از اصلی ترین دلایل تعارضات و تنش های سازمانی در مدارس و دانشگاه ها معرفی کرده اند.