بهره و نصیب مومنان از بیان الهی که: « کل شیء هالک الا وجهه – قصص/۸۸ » چیست؟

[محی الدین ابن عربی]

مومن آن کسی است که بیانش داشتیم، یعنی کسی است که چشم بصیرتش را نوری جز نور ایمان نمی باشد، بنابراین هر چیزی نزد او از شیئیتش هالک و نابود است – چه شیئیت ثبوتش و چه شیئیت وجودش – جز وجه او، وجه شیء ، ذات و حقیقتش می باشد، و وجه او تعالی، مظهر اوست، یعنی ظهورش در اعیان.(1)

***

[یزدانپناه عسکری]

الا وجهه: وجوه اعمال و مقصود ادراک در ذات فیض فیاض الهی.

_____________

1 - فتوحات مکیه، شیخ محی الدین ابن عربی ، ترجمه ، تعلیق ، محمد خواجوی- تهران : انتشارات مولی، 1383، جلد 6، صفحه 402 ، 403 (422/12)

[ما حظ المومنین من قوله:" کل شیء هالک الا وجهه"؟ المومن هو الذی ذکرناه: الذی لا نور لعین بصیرته الا نور الایمان.- فکل شیء عنده هالک عن شیئیتیه: شیئیه ثبوته و شیئیه وجوده، الا وجهه. وجه الشیء ذاته و حقیقته، و وجهه مظهره، ای ظهوره فی الاعیان.فاما شیئیه ذاته فهی المستثناه لا بد من ذلک، و اما وجهه فی المظهر فبعض اصحابنا یدخلها فی" کل شیء هالک"، و بعض اصحابنا لا یدخلها هنا لک. فاما من ادخلها فی الهلاک فاعتبر مظهرا خاصا. و اما من لم یدخلها فی الهلاک فاعتبر انها لا تخلو عن مظهر ما. (محیی الدین بن عربی، الفتوحات المکیه (عثمان یحیی)، 14جلد، دار احیاء التراث العربی - بیروت، چاپ: دوم، 1994 م. ج12 ؛ ص 483 ، 484)]