حافظان فروج ناگزیر از باز شدن چشم

[محی الدین ابن عربی]

و اما الحافظون فروجهم فهم علی طبقتین. منهم من یحفظ فرجه عما امر بحفظه منه، و لا یحفظه مما رغب فی استعماله لامور الهیه و حکم ربانیه، اظهرها ابقاء النوع علی طریق القربه. و منهم من یحفظ فرجه ابقاء علی نفسه لغلبه عقله علی طبعه، و غیبته عما سنه اهل السنن من الترغیب فی ذلک. فان انفتح له عین، و انفرج له طریق الی ما تعطیه حقیقه الوضع المرغب فی النکاح، فذلک صاحب فرج فلم یحفظه الحفظ الذی اشرنا الیه. و اما صاحب الشرع، الحافظ به، فلا بد له من الفتح، و لکن اذا اقترنت مع الحفظ الهمه، فان لم تقترن معه الهمه، فقد یصل الی هذا المقام و قد لا یصل.(1)

__

اما صاحب شرع و حافظ آن، ناگزیر از باز شدن چشم است – البته اگر با حفظ، همت هم جفت شود – و اگر همت با آن جفت نشود، امکان دارد که به این مقام برسد و یا این که نرسد. (2)

***

[یزدانپناه عسکری]

باز شدن چشم و فهم بلاواسطه نیاز به «همت» دارد، همت تنها ابزاری است که دارندگان چشم باطنی در اختیار دارند.

____________

1 – محیی الدین بن عربی، الفتوحات المکیه(عثمان یحیی)، 14جلد، دار احیاء التراث العربی - بیروت، چاپ: دوم، 1994 م. ج11، ص: 435 ، (433/11)

- [محیی الدین بن عربی، الفتوحات المکیه (اربع مجلدات)، 4جلد، دار الصادر - بیروت، چاپ: اول، ج2 ؛ ص30]

2 - فتوحات مکیه، شیخ محی الدین ابن عربی ، ترجمه ، تعلیق ، محمد خواجوی- تهران : انتشارات مولی، 1383، جلد ششم، صفحه 109 ، (433/11)