تعین

نزد صوفیه و اهل عرفان تعین بر دو قسم اساسی است: تعین اول که همان مرتبه ی وحدت است. و تعین دوم که عبارت است از مرتبه ی واحدیت1.
***
[شیخ محمود شبستری - حق الیقین فی معرفه رب العالمین]
حقیقت وحدت چون متعین شد نقطه گشت و از سرعت انقضا و تجدد تعینات متناسبه مانند خطی صورت بست، و باز از تجدد تعین خطی جسم پیدا گشت.

***
[سید جلال الدین آشتیانی] 2

مقام واحدیت را چون محل تجلی متعین و ظاهر عالم وجود است، مقام ظاهر اسم الله نامیدهاند، چون مقام احدیت باطن اسم الله و تمام حقیقت انسان کامل است

***

[صائب تبریزی]

ترا چون خرده بینان نیست در دل نور آگاهی - وگرنه مرکز اینجا بیش از پرگار می رقصد

[یزدانپناه عسکری]

موجود متعین نیازمند درک و وحدت همسویی است و این نیاز و تراب در آن جبلی است و پیامد برداشتن نیاز جبلی از درک مرگ است. هدایت تقویت شده و هدفمند نور آگاهی دل و انرژی آزاد شده در همسویی ادراک.
پرگار به همت و عن قصد دل انسان می رقصد.

_________

1- التعریفات، جرجانی 55

2- سید جلال الدین آشتیانی، شرح مقدمه قیصری، 1جلد، انتشارات امیرکبیر - تهران، چاپ: سوم، 1370. ص 70 ،210

و من آیاته ان خلقکم من تراب - الروم : 20

المعین- [عین]: مفع، هر چیز محدودی؛ «نیه معینه»: نیت آشکار.