بررسی ضرورت تعدیل حکم اعدام با حبس ابد

سقراط 399 سال پیش از میلاد به جرم فاسد کردن جوانان و بی اعتقاد کردن آنان به خدایان؛ محکوم به اعدام شد و جام شوکران را سر کشید و اینک بعد از گذشت صده ها از آن دوران، نامش بعنوان یکی از بزرگترین فلاسفه در همه جای جهان می درخشد! قضاتی که آن زمان چنان قضاوتی کردند یا نمی دانستند که قضاوتشان ناعادلانه ترین قضاوت ممکن است و یا می دانستند و از قصد چنین قضاوتی کردند!!! اگر قرار بود قضاتی دیگر در مورد آنان قضاوت کنند آیا نباید خود آنها نیز اعدام می شدند؟ چرا که قاضی شغلش قضاوت است و لازمه قضاوت؛ اگاه و عادل و بی طرف بودن است و اگر مردم عادی نیاید اشتباه کنند؛ قضات به هیچ عنوان حق اشتباه ندارند! اکنون عوام شاید خواهند گفت: قاضی انسان است و انسان جایز الخطاست و آنانی که خود را آگاهتر محسوب می کنند و برای آگاهی شان نوشابه باز می کنند شاید بگویند: قاضی انسان است و انسان ممکن الخطاست! پس چطور یک انسان عادی که نه قاضیست نه اگاهی چندانی دارد و نه عدالت یک قاضی را دارد؛حق اشتباه ندارد؟ حق اظهار نظر حتی به اشتباه را ندارد و ممکن است به خاطر یک اظهار نظر، مرتد شمرده شود و اعدام گردد! بخاطر یک لحظه عصبانیت و تفکر اشتباه، قاتل شمرده شود و حکم اعدام بگیرد، پاسخ دهید که پس به چه دلیل قضاتی که اکنون حکم اعدام می دهند اگر اشتباه کرده باشند و انسان بی گناهی را به دار آویخته باشند؛ نباید خودشان به جرم قتل یک انسان بی گناه اعدام شوند؟! ایا واژه خطای قاضی را بکار می برید؟!؛ در پاسخ خواهم گفت کسی هم که به هر دلیلی قرار است اعدام شود خطای انسانی کرده! چطور قاضی به قطع می تواند حکم اعدام صادر کند و اگر معلوم شد اشتباه کرده خطا بحساب می آید اما یک انسان عادی نمی تواند خطا کند!!!! در حالی که خطای یک متخصص بسیار نابخشودنی تر از خطای یک شخص عامیست؛ اکثر قضات البته نه همه آنها، برای دوست و آشناهای خود چه حکم هایی را که به بیراهه نمی برند اما همین قضات برای دادن حکم اعدام نا آشنایی؛ چنان دل سنگی پیدا می کنند و چنان قطعیتی دارند که انگار تاریخ را مطالعه نکرده اند که پر است از اعدام های بی گناهان!! آیا بهتر نیست حکم اعدام را با حبس ابد، تعدیل کرد که اگر قضاوت اشتباهی صورت گرفته باشد جای جبرانی باشد؟! تاریخ فضاوت خواهد کرد در کدامین سمت ایستادیم؛ قضاوت تاریخ را نمی توان ماله کشی کرد؛ سقراط را بخاطر بسپاریم!!! در کتاب تاریخ فلسفه ویل دورانت ترجمه عباس زریاب نقل شده: سقراط به شاگردانش که او را ترغیب به فرار می کنند،جمله ای قدرتمند می گوید:《 دغدغه به خود راه ندهید و به خود بگویید که فقط جسم مرا به خاک خواهید گذاشت.》

یادمان باشد آنانی که قرار است زنده بمانند، زنده می مانند حتی اگر جسمشان در خاک شود! تاریخ را هرزگاهی مرور کنیم چراکه در آینده ما جزئی از تاریخ خواهیم شد! مراقب باشیم جزو نقاط تاریک تاریخ نباشیم!!!