شناخت تهدیدهای سایبری و نحوه محافظت از داده های شخصی در فضای مجازی

دانشگاه پیام نور (همه مراکز) 

 تهدیدهای سایبری به انواع حملات و سوءاستفاده هایی اطلاق می شود که با هدف دسترسی غیرمجاز به اطلاعات، اختلال در سیستم ها یا سرقت داده ها انجام می گیرند. مهم ترین آن ها عبارت اند از: 

1- بدافزارها (Malware): شامل ویروس ها، تروجان ها، و باج افزارها که می توانند سیستم را آلوده کرده و اطلاعات را سرقت یا تخریب کنند. 

2- فیشینگ (Phishing): تلاش برای فریب کاربران از طریق ایمیل ها یا سایت های جعلی برای دریافت اطلاعات حساس مانند رمز عبور یا شماره کارت بانکی. 

3- حملات مهندسی اجتماعی: سوءاستفاده از اعتماد یا ناآگاهی افراد برای دسترسی به اطلاعات یا سیستم ها. 

4- حملات DDoS: ایجاد ترافیک سنگین برای از کار انداختن سرویس های آنلاین. 

6- نشت اطلاعات از طریق اپلیکیشن ها و شبکه های اجتماعی ( برخی وی پی ان ها ) : بسیاری از برنامه ها بدون اطلاع دقیق کاربر، داده های شخصی را جمع آوری و به اشتراک می گذارند. 

 تنظیمات حریم خصوصی در دستگاه ها و پلتفرم های مختلف نقش مهمی در کنترل دسترسی به اطلاعات شخصی دارند.

 در تنظیمات حریم خصوصی نکات کلیدی و بسیار بااهمیت را به اجمال بدین صورت میتوان اعمال کرد : 

- در مرورگرها: فعال سازی حالت ناشناس، غیرفعال سازی کوکی های شخص ثالث، و استفاده از افزونه های ضد ردیابی. 

- درشبکه های اجتماعی: محدود کردن دسترسی به اطلاعات پروفایل، کنترل اشتراک گذاری پست ها، و بررسی مجوزهای اپلیکیشن ها. 

- درسیستم عامل ها و اپلیکیشن ها: بررسی مجوزهای دسترسی، غیرفعال سازی موقعیت مکانی، و حذف اپ های غیرضروری. 

- رمزهای عبور: استفاده از رمزهای قوی و منحصربه فرد، فعال سازی احراز هویت دو مرحله ای، و مدیریت رمزها با ابزارهای امن. 

 برای محافظت موثر از اطلاعات شخصی در فضای مجازی ، رعایت نکات زیر توصیه می شود : 

1- آگاهی و آموزش: شناخت تهدیدها و روش های مقابله با آن ها، به ویژه برای کودکان و سالمندان.

 2- استفاده از آنتی ویروس و فایروال: نرم افزارهای امنیتی معتبر می توانند از نفوذ بدافزارها جلوگیری کنند. 

3- پشتیبان گیری منظم: تهیه نسخه پشتیبان از اطلاعات مهم برای مقابله با حملات باج افزاری.

4 - عدم کلیک روی لینک های مشکوک: بررسی آدرس ایمیل ها و لینک ها پیش از کلیک. 

5- به روزرسانی نرم افزارها: نصب آخرین نسخه ها برای رفع آسیب پذیری های امنیتی. 

6- عدم اشتراک گذاری اطلاعات حساس در فضای عمومی: مانند شماره ملی، کارت بانکی یا رمز عبور.