آسیب شناسی نظام ورزش کشور

مقدمه :

حوزه فعالیت ورزش با توجه به گستردگی تعداد استانها ، شهرستانها، بخش ها و روستاها بسیار وسیع است و جمعیت جوان که مخاطبان اصلی هستند ، نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می دهند. این واقعیت محسوس است که به رغم توجهات فراوان ، توسعه ورزش در حد انتظارنبوده است. هشت سال دفاع مقدس و اختصاص الویت به امور جنگ و دیگر مسائل کلیدی منجر به آن شد که ورزش در این دوران نه تنها الویت نداشته باشد، بلکه اکثرامکانات آن نیز در اختیار جنگ قرار گرفت. لذا آسیب شناسی ورزش بدون احتساب این دوران و با توجه به چهار برنامه توسعه صورت می گیرد.

بر اساس اهداف و سیاست های تعیین در چهاربرنامه پنج ساله دولت ملاحظه می شود که کاستی های ورزش و رفع آنها شدیدا مورد توجه قرار گرفت و بر حسب نیاز ها و عملکرد برنامه های گذشته، اهداف و استراتژیهای جدیدی در برنامه بعدی تدوین و تصویب شده است . با این حال در اجرای برخی از اهداف کم توجهی شده است . بنابراین می توان نتیجه گرفت که برنامه های کلان ورزشی در قالب برنامه های توسعه تدوین و مسیر پیشرفت پیش بینی شده است.

 عوامل اصلی بازدارنده ی تحقق اهداف برنامه های کلان ورزش کشور

-عدم توجه کافی به همگانی کردن ورزش

-عدم توجه کافی به ورزش روستایی ، بومی و محلی

-کم توجهی به ورزش دانش آموزی

-فقدان نظام باشگاه داری اثر بخش

-نبود نظام ورزش حرفه ای (سازوکار تعیین نشده است)

-کم توجهی به ورزش بانوان

-صنعت در امور پژوهشی و تحقیقات کاربردی ورزش

-ساختارنامناسب تشکیلاتی اداره ورزش کشور در سطوح مختلف

اولویت های کاری در جهت پویایی ورزش

1-توجه به سازوکار تولید و صادارت وسایل و تجهیزات ورزشی با توجه به توانمندی های موجود. بدیهی است این مهم با ایجاد تسهیلات ، بازاریابی و تبلیغات مناسب دست یافتنی است و علاوه بر خودکفایی و جلوگیری از خروج ارزر، امکان ارزآوری را فراهم نموده و باعث رونق اقتصادی خواهد شد.

2-تدوین و تبیین نظام باشگاه داری با چشم انداز برنامه های میان مدت و با هدف واگذاری کامل باشگا ه ها به بخش خصوصی بدون تصدی گری بخش دولتی و صرفا با نظارت دولت.

3-اعطای وام با حداقل نرخ سود و با زمان باز پرداخت بلند مدت به باشگاه های خصوصی در چارچوب برنامه ای نظام مند و اجرایی در بازه ی زمانی مشخص.

4-ایجاد امنیت سرمایه گذاری بخش خصوصی در توریسم و گردشگری ورزشی(با توجه به مواهب طبیعی موجود در کشور)با رعایت سهم دولت از فعالیت بخش های مربوط در قالب عوارض قانونی و متعارف.

5-فراهم نمودن زمینه های حضور با شگاه های مختلف ورزشی در بورس به منظور بهره گیری از مزایای سهامداران ورشد اقتصادی بخش غیر دولتی مطابق با مفاد اصل چهل و چهارم قانون اساسی.

6-بازنگری در اساسنامه فدراسیون های ورزشی و هیئت های تابعه و اتخاذ رویه هایی که موجب شفافیت و تحقق خواسته ها را فراهم نماید. بدیهی در این زمینه بایستی اقتدار و اختیار مدیریت ارشد ورزش کشور متناسب با پاسخگویی ایشان به مراجع ذیصلاح تعریف و تبیین گردد.

راهکارهای برون رفت از چالشهای پیش روی ورزش کشور

۱- استفاده از کارشناسان کارآمد و متخصص و بها دادن به نیروی داخلی(نگاه به داخل)

۲- ایجاد یک سامانه یا پرتال جهت درج رزمه کاری و تحصیلی کارکنان و اختصاص یک ایمیل سازمانی به هرکدام از آنان

۳- عدم استفاده ، جذب و یا استخدام مدیران غیر متخصص و غیر مرتبط با حوزه ورزش

4- پیگیری در تصویب اساسنامه جدید فدراسیون های ورزشی از مجاری قانونی و دولتی

5- تدوین و پیگیری تصویب طرح پیشنهادی استفاده کارکنان وزارت ورزش و جوانان از ساعت ورزش بمدت یکساعت در ساعات اداری

6- برنامه ریزی راهبردی چند ساله برای فدراسیون های ورزشی

(تقویم ورزشی سالیانه همگام با برنامه ریزی بلند مدت)

7- تدوین نظام جامع باشگاه داری