ظرفیت آنتی اکسیدانی یا فعالیت آنتی اکسیدانی

تفاوت ظرفیت آنتی اکسیدانی با فعالیت آنتی اکسیدانی: ظرفیت آنتی اکسیدانی یعنی پتانسیل یا توان کلی ترکیبات موجود در یک گیاه برای خنثی کردن رادیکال های آزاد که معمولا با DPPH، FRAP، ABTS، ORAC تست می شود. فعالیت آنتی اکسیدانی یعنی عملکرد واقعی و اثر ترکیبات آنتی اکسیدانی یک گیاه در شرایط خاص. ممکن است گیاهی ظرفیت آنتی اکسیدانی بالایی داشته باشد اما همه ی این ترکیبات موثر و فعال نباشند. فعالیت آنتی اکسیدان ها به شرایط محیطی وابسته است. توجه کنید که برای سنجش فعالیت های آنتی اکسیدانی اندازهگیری سطح پراکسیداسیون لیپیدها یا برخی آنزیم های آنتی اکسیدانی مناسبتر است. IC50 غلظتی ترکیباتی از عصاره ی گیاهی است که می تواند نصف رادیکال های آزاد را در آن غلظت خاص خنثی کند. هر چه IC50 کمتر باشد قدرت مهار کنندگی و آنتی اکسیدانی بالاتر است. همچنین IC50 مقایسه ی توانایی آنتی اکسیدانی چند عصاره ی گیاهی با غلظت های مختلف را فراهم می کند. واحد اندازهگیری IC50 با توجه به نوع ماده [خالص مثل کوئرستین، اسید آسکوربیک، گالیک اسید و ... یا عصاره که ترکیبات متنوعی را شامل می شود مثل تانن ها، فلاونوئیدها، آنتوسیانین ها به طوری که درصد این ترکیبات در عصاره مشخص نیست] میکروگرم بر میلی لیتر و یا میکرومولار است.