جایگزینی قدرت اتمی به جای قراردادها در جهان

تشکیل سازمان ملل بعد از جنگ جهانی دوم ظاهرا به منظور عدم تغییر مرزها و متوقف نمودن جنگ ها بوده است اما باطن قضیه، ایجاد سازمانها و قوانین به نفع فاتحان جنگ جهانی بود و اصولا از سازمانهایی که درون خاک کشورهای غربی و بخصوص به کار گیرنده سلاح اتمی یعنی آمریکا است انتظار چندانی نمیتوان داشت. حق وتو شورای امنیت، قدرت تحریم اقتصادی و نظامی، حکمرانی دلار به عنوان ارز تجاری، همگی از ابزارهای ساختگی قوانین حقوق به اصطلاح بین الملل به جهت سلطه بر جهان است. در دکترین دهکده جهانی که پلیسی برای تماس هنگام وقوع جنگ وجود ندارد و امکان فسخ قراردادها به صورت یکطرفه در جهت منفعت طلبی قدرتهای اتمی وجود دارد، احتمال فروپاشی سازمانهای بین المللی با جایگزینی قدرت نظامی خودمختاری در عرصه بین المللی قوت میگیرد. آینده پژوهی قوانین یکجانبه گرای دول غربی زیر سایه قدرت هسته ای، خبر از تغییرات اساسی دنیا دارد. دنیایی که چالش حساسیت هسته ای در دایره انحصار قدرت اتمی در جریان است و گویی برای غربی هایی که شستن خود را بلد نیستند دستیابی به مقوله هایی بی مانع بوده و برای دیگران ممنوع و فاجعه بار است. این ساختار شورای امنیت و اداره کنندگان زمین، با برپایی ارزهای نوین و همچنین انحلال شوراهای صلحجوی اتم محور، امکان پذیر است که عزم کشورهای نظاره گر را میطلبد. به نظر میرسد آنارشیسم و قانون جنگل، آلترناتیو شوراها و سازمانهای من دراوردی و نهایتا منجر به وقوع جنگ جهانی سوم خواهد بود.