محسن علمداری
163 یادداشت منتشر شدهتصمیم در قالب درختی تنومند و ریشه های عمیق در تفکر
زمانی که تصمیمی گرفته میشود تمامی مسیرهای موجود ترسیم و نقشه راه ریخته میشود.درخت تصمیم نشاندهنده راه های موجود در طول افق زمان برنامه ریزی ،طبق جایگزین های هر تصمیم و نتایج غیر قطعی هر رویدادی است.بر این اساس هر خطی نشان دهنده یک راه است که میبایست طی شود و هر راهی نتایج متفاوتی به همراه دارد.حجم و اندازه درخت تصمیم با توجه به پیچیدگی موضوع به صورت افزایشی و یا کاهشی خواهد بود .بنابراین چند مرحله در این راستا شناسایی میشود.مرحله اول.تفکر: فرایند فکری را میتوان به عنوان گامهای منطقی علت و معلولی محاسبه کرد که طی آن نتایج مفیدی بدست می آید.در این مرحله باید بتوانیم وضعیت موجود را شناسایی و تشخیص دهیم که با چه وضعیتی روبرو هستیم.وضعیت ساده و یا پیچیده.در وضعیت ساده ،طبقه بندی مشکل به سادگی امکان پذیر است ولی در وضعیت پیچیده اینکار به سادگی قابل طبقه بندی نیست و به راحتی با ساز و کارهای عملیاتی منطبق نمیشود.مرحله دوم.شناسایی وضعیت پیچیده و تجزیه کردن آن: در این مرحله باید وضعیت پیچیده را تجزیه کرده و به بخش های ساده که قابل شناخت باشند تبدیل کنیم و سپس آنها را طبق اولویت طبقه بندی و با سازو کارهای عملیاتی مربوطه آن را حل کنیم.مرحله سوم.کاتالیزه کردن وضعیت: پس از شناسایی مشکل و شناخت ابعاد متفاوت آن و توصیف مناسبی از مشکلات،تصمیم گیرنده وارد فرآیند حل مساله میشود که این، خود مرحله جدیدی برای حل مسایل آتی است.