صیحه آسمانی غزه؛ بیدارباشی برای وجدان جهان
در تاریخ، لحظاتی وجود دارد که وجدان جهان به لرزه درمی آید. لحظاتی که دیگر صدای مظلوم، یک خبر نیست، بلکه فریادی است فرازمانی، برانگیزاننده، و بیدارکننده. آنچه امروز در غزه می گذرد، از همین جنس است؛ نه صرفا یک تراژدی انسانی یا یک بحران ژئوپلیتیکی، بلکه تجلی صیحه ای آسمانی است که آمده تا خواب وجدان های خفته را برهم بزند. صیحه آسمانی، در روایات دینی، به عنوان نشانه ای بزرگ در آستانه دگرگونی های بنیادین توصیف می شود؛ صدایی که باطن ها را می شکافد، نقاب ها را کنار می زند و صفوف را روشن می کند. غزه در این معنا، دیگر فقط جغرافیایی تحت محاصره نیست؛ بلکه به مثابه آینه ای است که واقعیت پنهان قدرت های جهانی، دوگانگی معیارهای حقوق بشری، و عمق شکاف میان عدالت و نظم حاکم را آشکار می سازد. صدای نوزادی که در زیر آوار جان می سپارد، اشک مادری که کودکش را در غبار جنگ گم کرده، و مقاومت مردمی که نان و دارو ندارند اما امید و ایمان را از دست نداده اند، چیزی فراتر از رنج انسانی است؛ این ها آیات بیدارباشی برای بشریت اند. گویی ندایی از آسمان می گوید: «تا کی ساکتید؟»
رسانه های جریان غالب جهان، این صیحه را یا تحریف می کنند یا سانسور. اما صدای غزه راه خود را یافته است: از دیوارهای دانشگاه های غربی، از خیابان های لندن و برلین، از قلب های جوانانی که می دانند مسئله فلسطین، صرفا مسئله مسلمانان نیست، بلکه معیار سنجش انسان بودن ماست. ما در دورانی به سر می بریم که مرز میان حقیقت و باطل، نه در میدان نظامی بلکه در میدان معنا تعیین می شود. غزه، صیحه ای است که دل های حقیقت طلب را فرا می خواند تا موضع بگیرند، بایستند و دیگر سکوت نکنند. برای جمهوری اسلامی ایران، این صیحه یک فرصت تاریخی است: فرصتی برای بازتعریف «حمایت» نه فقط به عنوان سیاست، بلکه به عنوان مسئولیتی تمدنی. این مسئولیت، هم رسانه ای است، هم علمی، هم اقتصادی، هم فرهنگی، و البته هم نظامی در سطح بازدارندگی راهبردی. اما این ماموریت فقط بر دوش دولت ها نیست. مردم جهان – از هر دین، ملیت و زبان – می توانند و باید نقش خود را ایفا کنند.
راهکارهایی برای حمایت مردمی از غزه در کشورهای مختلف جهان:
- تحریم هوشمند شرکت های صهیونیستی یا حامی اسرائیل: هر خرید شما، رایی است؛ آگاهانه خرید کنیم.
- تولید و بازنشر محتوا در شبکه های اجتماعی: با تصویر، روایت و تحلیل، روایت مقاومت را زنده نگه داریم.
- حضور در تجمعات، کمپین ها و اعتراضات مردمی: خیابان، رسانه دوم ماست.
- فشار بر نهادهای رسمی کشورها: از طریق نامه نگاری، مطالبه گری و لابی مدنی برای قطع حمایت دولت ها از رژیم صهیونی.
- حمایت مالی هدفمند از مراکز واقعی کمک به مردم غزه: کمک های مردمی می تواند زنده نگه دارنده امید و زندگی باشد.
- ایجاد شبکه های همبستگی دانشگاهی، هنری و علمی با نخبگان فلسطینی: مقاومت فقط در میدان جنگ نیست؛ در میدان علم و هنر هم باید متحد شد.
- ترجمه و انتشار تجربه فلسطین برای افکار عمومی جهان: واقعیت آنجاست که روایت شود؛ نه آنجایی که بمب می افتد.
صیحه آسمانی غزه، آغاز پایان نظم ظالمانه ای است که انسان و عدالت را قربانی قدرت و منفعت کرده است. آنان که این صیحه را می شنوند و خاموش نمی مانند، در حقیقت، نه در کنار فلسطین، بلکه در صف آینده ایستاده اند. آینده ای که در آن، حقیقت پیروز است، نه قدرت. و آن روز نزدیک است. به امید پیروزی نزدیک حق بر ظلم.