ابدیت جهان

ابدیت جهان Eternity of the world، بزرگ ترین قسمت جهان و سیلان انرژی و آگاهی بیکرانی است که برای جسم مادی و غیرمادی انسان نامشخص است. الزاما در بیرون و مستقل از حیطه ادراک انسان وجود دارد. ابدیت جهان حیطه ی نا شناختنی فیوضات حق Emanations در روند فیض و صدور فیض است. (1)

پروکلوس فیلسوف نوافلاطونی (412 - 485 پس از میلاد) در De Aeternitate Mundi (درباره ابدیت جهان) هجده دلیل برای ابدیت جهان ارائه کرد که بر الوهیت خالق آن تکیه دارد. (2)

ابد، در علم الاهی، مدت بقائی است که پایان ندارد. (3)

Emanations فیوضات تغییر ناپذیرند که هر چه هست ، هم شناختنی و هم نشناختنی را دربرمی گیرد؛ یک حضور، انباشته ای از گونه ها، حضوری توصیف ناپذیر که باید شهود شود چون هیچ روشی برای توصیف چیستی آن نیست ؛ آرایشی درخشان از تارهای زنده ی وادارتر ، که هر یک به خودی خود بی کرانگی است ، تاروپود کیهان درخشان ؛ ماهیت انرژی مند هر چیز؛ ماهیت کیهان، رشته هایی که به روشی فهم ناپذیر برای ذهن انسانی از خود، آگاهی دارند؛ میدان های انرژی که با توصیف شدن می ستیزند ؛ آن ها نمایانگر رشته های نور هستند که آگاهی می افشانند ، انگار از نوری زنده ساخته شده اند. (4)

_____

1- یزدانپناه عسکری

2- https://en.wikipedia.org/wiki/Eternity_of_the_world

3- دایره المعارف فارسی جلد اول، به سرپرستی غلامحسین مصاحب ، مرجع اصلی کتاب دایره المعارف کلمبیا– تهران : امیرکبیر، کتاب های جیبی،1380 ص 5

4- آئین فرزانگی مجموعه قطعات به چاپ نرسیده ای از کارلس کاستاندا به همرا ه گفتار کاربرد بالینی آموزش های دون خوان از پرفسور جان ویل ، ترجمه محمدرضا چنگیز و فرهنگ زاجفروشها،تهران:بهجت1384

- (The promise of power)، ص 217 

1402/9/5