قلب سقیم

[یزدانپناه عسکری]

قلب سقیم، قلب ایستا در جایگاه اضطراب است که پویایی ندارد. خوف قلب از بی توجهی در میانه درک و اعاده امانت به گاه تطهیر.

(و تخونوا اماناتکم - 27/انفال) ، (انا عرضنا الامانه علی السماوات و الارض و الجبال فابین ان یحملنها و اشفقن منها و حملها الانسان انه کان ظلوما جهولا – الاحزاب/72) .

***

ای که دیدی رافت رب کریم - سالها در نعمتش بودی مقیم

نعمتش افزون بود از حد و حصر - باب احسانش گشاید سوی عصر

دست حاجت سوی درگاهش ببر - تا شوی فارغ ز شر بحر و بر

شکوه بردن از کریمی بر لئیم - نیست جز از حمق و از قلب سقیم

گر تو باشی عاقل درگاه او - میشوی در سیر حق هشیار او

این توکل گفته پیغمبر است - سیر راه حق سلوک رهبر است

دیدهات باید سبب سوراخ کن - تا گشاید جذبهات را امر «کن»

ای که از یاد خدا غافل شدی - بحر عصیان را ز دل ساحل شدی

گاه از وصل رضا خارج شدی - گاه بر قلب وفا خارج شوی

ظاهر تو بر مسلمانی بود - باطنت چون خیل نصرانی شود

ظاهرت چون مظهر اهل بهشت - باطنت مردود و چون اهل کنشت

هر زمان اسلام گویی بر زبان - لیک در قلبت دو صد شرک نهان

شرک تو در راه یزدان منجلی - لیک در نزد خلائق مختفی

گر تو خواهی قرب درگاه رحیم - باشدت مقصود با قلب سلیم

شرک باشد مایه جرم و خطا - خواه باشد منجلی یا در خفا (1)

______________

1 - محمد تقی اصفهانی (آقا نجفی)، اشارات ایمانیه، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی - تهران، چاپ: اول، 1388. صفحه 256