رسانه؛ خط مقدم مردم سالاری در عصر نو

در جهانی که دولت ها بیش از هر زمان دیگر با مطالبه شفافیت و پاسخگویی روبه رو هستند، رسانه ها نه فقط گزارشگران وقایع، بلکه بخشی از فرآیند مردم سالاری شده اند. رسانه های آزاد و مسئول، امروز نقشی اساسی در تقویت مشارکت عمومی دارند و به درستی «بازوی دموکراسی» نامیده می شوند.

مردم سالاری، بدون اطلاع رسانی دقیق، آگاهی عمومی و امکان گفت وگوی اجتماعی معنا ندارد. این وظایف دقیقا همان چیزی است که رسانه ها می توانند بر عهده بگیرند:
رسانه ها با پخش دیدگاه های متنوع، امکان شنیده شدن صداهای مختلف جامعه را فراهم می کنند؛ به شهروندان ابزار تحلیل می دهند؛ عملکرد مسئولان را نقد می کنند؛ و بستری برای شکل گیری مطالبه گری عمومی می سازند.

وقتی رسانه آزاد باشد، قدرت ناچار است به افکار عمومی پاسخ دهد. وقتی رسانه مستقل باشد، سیاست گذاران ناگزیرند به واقعیت ها تن دهند، نه تبلیغات خودساخته.
رسانه قوی، جامعه را از «تماشاگر» به «بازیگر» تبدیل می کند.

البته مشارکت عمومی تنها با رسانه محقق نمی شود، اما بدون رسانه، مشارکت صوری و سطحی خواهد بود. رسانه باید صدای روستا همان قدر باشد که صدای پایتخت. صدای کارگر همان قدر که صدای وزیر.

اکنون که بحث حکمرانی خوب و دولت پاسخگو در اولویت گفتمان ها قرار گرفته، باید پرسید آیا به همان نسبت، رسانه نیز آزادتر، مستقل تر و موثرتر شده است؟ اگر پاسخ منفی است، پس یکی از پایه های مردم سالاری هنوز سست است.