آموزش ابتدایی و اهمیت آن
مقدمه
آموزش ابتدایی اولین سطح تحصیلی رسمی است که معمولا کودکان در جهان آن را می گذرانند و به دلیل تاثیری که در تمام حیطه های زندگی کودکان از جمله در زندگی علمی، تحصیلی، اجتماعی و حتی شخصی کودکان دارد، مهم ترین مقطع تحصیلی محسوب می شود و اهمیت بسزایی دارد، بنابراین باید مورد توجه کارشناسان تعلیم و تربیت قرار بگیرد و با پژوهش های گسترده و شناسایی نقاط قوت و ضعف بتوان این مقطع تحصیلی را که تاثیرگذارترین سطح تحصیل در زندگی کودکان است را در درست ترین و بهترین مسیر پیش برد.
نقش آموزش ابتدایی در رشد کودکان
در مقطع ابتدایی با توجه به اینکه کودکان در سن و سالی قرار گرفته اند که مراحل مختلفی از رشد اعم از شناختی، اجتماعی، عاطفی و ... را تجربه می کنند، از این بابت توجه به این موارد در این دوره ضروری است تا کودکان بتوانند رشدی مطلوب را تجربه نمایند و در زمینه رشد شناختی بتوانند موفق به یادگیری مطلوب خواندن، نوشتن، حساب کردن و ... شوند و همچنین انگیزه یادگیری آنها که در این دوره بسیار قوی است را بتوان تقویت کرد و بالاتر برد. همچنین در حیطه رشد عاطفی و اجتماعی نیز بتوان در دانش آموزان نحوه صحیح ارتباط با همسالان و دوست یابی و همچنین سایر موضوعات مرتبط را در کودکان تقویت نمود.
نقش آموزش ابتدایی در افزایش خلاقیت دانش آموزان
آموزش ابتدایی با توجه به این موضوع که در محدوده سنی قرار گرفته که اوج افزایش خلاقیت کودکان و تثبیت و تحکیم این خلاقیت و ابتکار است، به شرطی که از آموزش های سنتی فاصله گرفته شود و براساس سند تحول بنیادین آموزش و پرورش و با روش ارزشیابی کیفی - توصیفی پیش رفته شود تاثیر بسیار بالایی در خلاق و مبتکر و مبدع بار آوردن کودکان خواهد داشت.
همانطور که گفته شد باید سبک های تدریس به روز گردند و از روش ها و سبک های سنتی فاصله گرفته شود تا این مهم به وقوع بپیوندد و خلاقیت و ابتکار و ابداع مطلوب و موردنظر در این دوره ایجاد شده و به مرور تقویت شود.
ارزشیابی در آموزش ابتدایی
روش های سنتی و کمی در ارزشیابی در آموزش ابتدایی دیگر پاسخگو نیستند و مطابق سند تحول بنیادین، باید ارزشیابی کیفی-توصیفی در آموزش ابتدایی استفاده شود و دلیل آن بالا بردن کیفیت یادگیری و ایجاد انگیزه یادگیری در کودکان است.
نقش ارزشیابی کیفی-توصیفی در آموزش ابتدایی
ارزشیابی کیفی-توصیفی که سالهاست جایگزین ارزشیابی سنتی در سیستم آموزش و پرورش کشور در مقطع ابتدایی شده است و ارزشیابی در تمام پایه های دوره ابتدایی از اول تا ششم از ارزشیابی سنتی و کمی تبدیل شده است به ارزشیابی کیفی-توصیفی و بنابراین با توجه به اهداف ارزشیابی کیفی-توصیفی باید ابزار و روش های ارزشیابی را هم تغییر داد.
ارزشیابی کیفی-توصیفی، ویژگی های بسیاری دارد که آن را بر ارزشیابی سنتی که متمرکز بر نمرات کمی بود می کند که به طور خلاصه به آنها اشاره می شود.
ویژگی های ارزشیابی کیفی-توصیفی
ارزشیابی کیفی-توصیفی همان گونه که از نام آن پیداست مبتنی بر توصیفات کیفی است یعنی در آن از نمرات کمی و عددی پرهیز شده و به جای آن از توصیفات کلامی که به صورت کیفی هستند، پرداخته می شود که بهتر می تواند گویای وضعیت دانش آموز باشد و به معلم در ارائه بازخوردهای لازم و همچنین به دانش آموز و والدین او در شناسایی نقاط قوت وضعف می کند و باعث می شود هم معلم و هم دانش آموز و والدین او از محدودیتی که در نمرات عددی و کمی است خارج شوند.
بنابراین، ارزشیابی کیفی-توصیفی باعث می شود تعامل سازنده ای میان معلم دانش آموز و والدین دانش آموز شکل بگیرد که نتیجه این تعامل سازنده، درک بهتر شزایط موجود و راهکارهای رسیدن به شرایط مطلوب گشته و همچنین به معلم و دانش آموز و والدین در تقویت نقاط قوت و کاهش یا حذف نقاط ضعف کمک خواهد کرد.