آموزش تلفیقی چیست؟ مزایا و معایب اجرای موفق آموزش تلفیقی در پایه سوم ابتدایی توسط خود و همکاران: گامی به سوی یادگیری فعال و مشارکت محور

عنوان: آموزش تلفیقی چیست؟ اجرای موفق آموزش تلفیقی در پایه سوم ابتدایی توسط خود و گروه آموزشی(همکاران): گامی به سوی یادگیری فعال و مشارکت محور

آموزش تلفیقی: مزایا و معایب
آموزش تلفیقی رویکردی است که همه دانش آموزان، با هر توانایی، را در یک کلاس درس مشترک قرار می دهد.
مزایا:
فراگیری و برابری: فرصت برابر یادگیری برای همه.

مهارت های اجتماعی: تقویت همدلی، همکاری و احترام متقابل.

یادگیری فعال: درگیر کردن دانش آموز از طریق روش های متنوع.

کاهش انگ: پذیرش تفاوت ها و کاهش تبعیض.

معایب:
نیاز به منابع: ممکن است به منابع و حمایت های اضافی نیاز باشد.

آموزش معلم: معلمان نیاز به آموزش تخصصی دارند.

چالش مدیریت کلاس: مدیریت کلاس با سطوح یادگیری متفاوت دشوار است.

فشار بر معلم: افزایش حجم کاری و مسئولیت معلم.

آموزش تلفیقی به عنوان رویکردی نوین در نظام آموزشی، با هدف ایجاد محیطی یادگیرنده برای تمامی دانش آموزان، صرف نظر از توانایی های فردی آن ها، اهمیت فراوانی یافته است. 

این گزارش به بررسی میدانی اجرای طرح آموزش تلفیقی در پایه سوم ابتدایی می پردازد و بر فعالیت های عملی انجام شده، میزان مشارکت دانش آموزان و تاثیر این رویکرد بر فرآیند یاددهی-یادگیری تمرکز دارد.

 و همچنین از این کار عملی که انجام گرفته است مقاله پژوهشی تحت عنوان:

(تاثیر آموزش تلفیقی دروس پایه سوم ابتدایی بر یادگیری عمیق و کاربردی مفاهیم علمی و مشارکت بهتر دانش آموزان : ( مطالعه موردی پروژه ساخت گلخانه )تهیه شده است.
بخش اول: چارچوب نظری و اهداف آموزش تلفیقی
آموزش تلفیقی بر این اصل استوار است که یادگیری موثرترین و معنادارترین شکل خود را زمانی تجربه می کند که دانش آموزان در محیطی حمایت گر و فراگیر حضور داشته باشند. این رویکرد بر موارد زیر تاکید دارد:
فراگیری: فراهم کردن فرصت های یادگیری برابر برای همه دانش آموزان.تمایز قائل شدن: تطبیق روش ها و محتوا با نیازهای متنوع یادگیرندگان.همکاری: تشویق دانش آموزان به یادگیری از یکدیگر و حمایت متقابل.یادگیری فعال: استفاده از روش هایی که دانش آموز را در فرآیند یادگیری درگیر می کند.اهداف اصلی این طرح شامل افزایش مشارکت دانش آموزان، تقویت مهارت های مشاهده و استنتاج، و ایجاد انگیزه در یادگیری از طریق فعالیت های عملی بود.
بخش دوم: روش اجرا و فعالیت های عملی (مطالعه موردی)
در این بخش، به تشریح چگونگی اجرای طرح در کلاس درس پرداخته می شود:
۱. جلسه اول: ایجاد انگیزه و آشنایی با محیط
آغازین: با هدف ایجاد صمیمیت و جلب توجه دانش آموزان، جلسه با سلام و احوال پرسی گرم و سپس بیان داستانی جذاب درباره کشف گنج آغاز شد. در این داستان، یک نقشه گنج در طبیعت پیدا شده بود و قرار شد با کمک دانش آموزان نقشه واقعی مدرسه کشف شود.گروه بندی و تعیین نقش: دانش آموزان به گروه های چهار یا پنج نفره تقسیم شدند و نقش های مشخصی (مانند سرگروه، نویسنده، طراح نقشه) به هر یک از اعضا واگذار گردید. این اقدام،مسئولیت پذیری و همکاری تیمی را تقویت کرد.

گردش علمی در مدرسه: دانش آموزان به همراه معلم، اقدام به بازدید از نقاط مختلف مدرسه از جمله حیاط، اتاق بازی، نمازخانه، بوفه، آبخوری، سرویس های بهداشتی و به ویژه گلخانه نمودند. در این گردش، بر مشاهده دقیق جزئیات و یادداشت برداری نکات کلیدی توسط دانش آموزان نویسنده تاکید شد.

تهیه نقشه مدرسه: پس از مشاهده، دانش آموزان در گروه های خود، با استفاده از مشاهدات و یادداشت هایشان، اقدام به طراحی و ترسیم نقشه ای از مدرسه کردند.

کشف گنج: در پایان، گلخانه به عنوان گنج معرفی شد و این موضوع، انگیزه دانش آموزان را برای فعالیت های آتی، به خصوص کاشت گیاه در گلخانه، افزایش داد.

2. فعالیت های تکمیلی و ارزشیابی:
ارزشیابی تکوینی: در طول اجرای فعالیت ها، از دانش آموزان خواسته شد تا مکان های مختلف مدرسه را نام ببرند و کاربری آن ها را توضیح دهند.جمع بندی: یافته های دانش آموزان و نقشه های ترسیم شده مورد بحث و بررسی قرار گرفت.تعیین تکلیف: از گروه ها خواسته شد تا در صورت عدم تکمیل نقشه یا گزارش، آن را برای جلسه بعد آماده کنند.

بخش سوم: نتایج و دستاوردها

اجرای این طرح، نتایج امیدوارکننده ای به همراه داشت:
افزایش مشارکت دانش آموزان: فعالیت های عملی و گروهی، به ویژه گردش علمی و تهیه نقشه، باعث درگیر شدن فعالانه تمام دانش آموزان شد.

تقویت مهارت های مشاهده و مستندسازی: دانش آموزان با دقت بیشتری به محیط اطراف خود توجه کرده و آموختند چگونه مشاهدات خود را ثبت کنند.

ایجاد انگیزه یادگیری: رویکرد بازی گونه و کشف گنج (گلخانه)، علاقه و کنجکاوی دانش آموزان را برانگیخت و آن ها را مشتاق به یادگیری موضوعات مرتبط در جلسات آینده نمود.

تقویت کار گروهی: دانش آموزان با همکاری یکدیگر و تقسیم وظایف، توانستند به هدف مشترک دست یابند.

نتیجه گیری:
آموزش تلفیقی با بهره گیری از فعالیت های عملی، مشاهده و کار گروهی، بستری مناسب برای یادگیری فعال و معنادار فراهم می آورد. طرح اجرا شده در این پایه، نشان داد که چگونه می توان با ایجاد انگیزه و درگیر کردن دانش آموزان در فرآیند یادگیری، به نتایج آموزشی مطلوب دست یافت و حس تعلق و مشارکت را در آن ها تقویت کرد. این رویکرد، پتانسیل بالایی برای بهبود کیفیت آموزش و یادگیری در سطوح مختلف تحصیلی دارد.