بتول قربانی سینی
16 یادداشت منتشر شدهحسین(ع)، آموزگار درسی بزرگ یا درس عزاداری؟!
اگر حسین را بعنوان آموزگار قبول داریم، پس لاجرم تعریف آموزگار را باید بدانیم! باید بدانیم حسین به عنوان آموزگاری بزرگ از بسیاری چیزها بی نیاز است؛ بی نیاز به عزداری، بی نیاز به اشک و ناله، بی نیاز به نوحه و غم؛ آموزگار تنها انتظاری که از شاگردانش دارد، آموختن است و تفکر به آموخته ها؛ اشک و ناله، بدرد هیچ آموزگاری نمی خورد؛ ذکر مصیبت نیست که دل آموزگار را خشنود می کند بلکه مشق درس اوست که برایش اهمیت دارد؛ کدامین آموزگار از شاگردانش می خواهد تا بعد از دادن درس،بجای آموختن؛شاگردان بنشینند و به حال سختی هایی که آموزگار کشیده شیوه و ناله کنند؟! عاشق حسین بودن خوب است اما کدامین آموزگار را دیده اید که وقتی موقع درس پس دادن شاگرد می شود، از گریستن شاگرد بحال خودش، شادمان گردد در حالی که هیچ کدام از درس هایش را بخاطر ندارد؟! ابن چگونه عشقی ست که فقط بر پایه گریه و عزا بنا شده؟! اگر حسین می خواست درس گریستن به شاگردانش بدهد، خود می نشست و بر سر جنازه علی اصغر ساعتها می گریست.
کدامین آموزگار درس رحم و مروت به شاگردانش می دهد و در ازای آن دوست دارد شاگردان برای گرفتن کاسه ای نذری از همدیگر سبقت بگیرند تا کاسه خودشان پربارتر باشد و در عوض بابت درسهایی که آموزگارشان داده، بگریند؟ کاش فقط کاسه نذری بود چه کاسه هایی که زیر نیم کاسه کاسبان خیمه حسین نیست! کدامین آموزگار به شاگردانش درس حق طلبی می دهد و در ازای آن از شاگردان انتظار دارد حق دیگران را زیر پای بگذارند و در عوض برای آموزگارشان بگریند، کدامین آموزگار ظلم ستیزی را به شاگردانش یاد می دهد و در عوض از شاگردانش می خواهد تا به دیگران ظلم کنند و بحال آنچه بر آموزگارشان گذشته بگریند!؟
کدامین آموزگار است که به شاگردانش درس مردانگی می دهد اما در عوض از آنان انتظار دارد نامردی کنند اما بگریند؟!
درسمان را خوب یاد نگرفته ایم؛ اشک دم مشکمان را خرج حسین کرده ایم؛ آیا هنوز وقت آن نرسیده پیش خودمان و حسین شرمنده باشیم؟! چه خیمه های ریایی که بنام حسین بپا شد اما اعمال یزیدی زیرشان پنهان بود! چگونه است که در زمانه کنونی می گوییم بر کشته شدن فرماندهان نباید گریست تا دشمن خیال نکند ما ضعیف هستیم، آنگاه بر حسین همچنان می گرییم! مگر حسین ضعیف بود که بجای یاد گرفتن درسهایش همچنان برایش می گرییم؟! آنانی که خیمه حسین را پوششی برای اعمال یزیدیشان می کنند وقت آن نرسیده که این خیمه را رها کنند؛ حسین اگر حسین باشد از این همه ریا و تزویر خسته است. حسین را رها کنید؛ حسین یاریگرانی چون شما نمی خواهد! حسین، رفوزه ی گریه کن نمی خواهد! حسین ظالم پنهان شده در زیر خیمه اش نمی خواهد! حسین عاشق گریه کن نمی خواهد؛ حسین عاشق عملگرا می خواهد تا به همگان نشان دهد، راه حسین چگونه راهیست!