فضا، دعوت کننده فعالیت است.

"طراحی فضایی که مردم را جذب را نکند کار دشواری است! اما نکته این است که بارها این کار به واسطه طراحی غلط انجام شده است" (ویلیام وایت).

شهرها از دیرباز لستر تعاملات اجتماعی و فرهنگی بوده اند. فضای شهری بستری است که فعالیت ها و رفتارهای انسانی در آن شکل می گیرد و روابط اجتماعی و فرهنگی انسان ها با یکدیگر در این عرصه اتفاق می افتد. شهر واقعیتی فضایی با پیامدهای جامعه شناختی نیست، بلکه واقعیتی جامعه شناختی است که حدود فضایی به خود می گیرد. 

فضاهای شهری، ارکان ساختار کالبدی شهر و محل فعالیت های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی هستند. اصطلاح فعالیت های عمومی ویژگی ذاتی فضای شهری است. فضاهای شهری بخشی از فضاهای باز و عمومی شهر هستند کهه به عنوان تبلور ماهیت زندگی جمعی و حضور شهروندان هستند و صحنه ای است که داستان زندگی جمعی در آن گشوده می شود. انسان به عنوان مهم ترین عامل در پویایی فضاهای شهری همواره با ایجاد ساختارهایی، نیاز ذاتی خود به برقراری روابط اجتماعی را برآورده می کند و فضاهایی که از نظر اجتماعی فعال است و امکان ارتباط چهره به چهره انسانی را درون اجتماع شهر و در کالبدی سازمان یافته تولید می کند. در این میان فضاهای فعال شهری، فضاهایی دعوت کننده هستند که زمینه ساز تجربه اندوزی و تعاملات اجتماعی در شهر می شوند...

متن کامل این یادداشت را در شماره 21 مجله کوچه باغ هنر و اندیشه بخوانید.

https://kooche.org