معماری؛ هدف متحرک تاریخ معماری

برای فهم درست تاریخ معماری، باید فارغ از مرزهای سیاسی و جغرافیایی به خوانش ساختمان ها با توجه به سبک های معماری پرداخت و روح مکان را در آن ها جست وجو کرد که با این هدف، تاریخ معماری به مثابه اندوخته معانی دریافته بشر و احیای هویت تمدن هاست.

معماری چیزی جز تاریخش نیست. معماران خواسته یا ناخواسته، آگاهانه یا ناآگاهانه بر مبنای تصور ذهنی از حرفه شان و چشم اندازی که تاریخ برایشان ترسیم می کند، به عمل معماری می پردازد. تاریخ معماری را فعالیتی ماهیتا میان رشته ای می دانند؛ فعالیتی که یا در شگاف های میان رشته معماری، به منزله رشته مادر و دیگر رشته هایی قرار دارد که به لحاظ تاریخی بر تاریخ معماری فصل تقدم دارد یا به بیانی بهتر تاریخ معماری از میان آن ها برخاسته است.

معماری تاریخ دارد، چرا که همچون سیاست، مصداق واضح عمل از روی قصد است و تاریخ معماری نیز طرزی است که ذهن خود را به طور بیرونی در معماری، فعل معماری و اثر معماری، تبیین می کند.اثر معماری تجلی گاه اندیشه ها و دیدگاه ها و نیازهای انسان و ظرف زندگی اوست. انسان در تاریخ به ظهور می رسد و این ظهور در ظرف معماری است...

متن کامل این یادداشت را در شماره 19 مجله کوچه باغ هنر و اندیشه بخوانید.

https://kooche.org

پاساژ سعید، لاله زار، تهران