چه عواملی در روابط مثبت معلم و دانش آموز نقش دارند؟
عوامل متعددی روابط معلم و دانش آموز را تعیین می کنند: ویژگی های معلم و ویژگی های دانش آموز هر کدام نقش مهمی در پیش بینی کیفیت تعاملات معلمان با دانش آموزان دارند. اگرچه کمتر مورد مطالعه قرار گرفته اند، عوامل دیگری (جو اجتماعی مدرسه، سیاست های مدرسه و غیره) نیز در کیفیت این روابط نقش دارند.
آیا روابط مثبت تر معلم و دانش آموز، روابط همسالان را در کلاس درس من بهبود می بخشد؟
بله، روابط مثبت معلم و دانش آموز می تواند از طریق رویکردهای مستقیم و غیرمستقیم، روابط همسالان را در کلاس های درس شما بهبود بخشد. معلمان می توانند با تنظیم روابط درون کلاس به شیوه ای مثبت، رفتارهای اجتماعی مثبت را مستقیما ترویج دهند . معلمان می توانند از روابط مثبت معلم و دانش آموز به طور غیرمستقیم نیز برای ارتقای روابط همسالان استفاده کنند. دانش آموزان تمایل دارند همسالانی را که در وظایف مدرسه مشارکت نشان می دهند (مثلا توجه نشان می دهند، در فعالیت های کلاس درس شرکت می کنند) بیشتر بپذیرند و روابط مثبت معلم و دانش آموز، مشارکت دانش آموزان را افزایش می دهد. روابط مثبت معلم و دانش آموز، پذیرش دانش آموز را در سال های جاری و آینده بهبود می بخشد .
برخی موقعیت ها (مانند مدرسه ابتدایی، که در آن به هر معلم فقط بیست یا حدود بیست دانش آموز اختصاص داده می شود) فرصت های بیشتری برای توسعه روابط نزدیک معلم و دانش آموز فراهم می کنند. موقعیت های دیگر (مانند مقاطع راهنمایی یا دبیرستان، که در آن معلمان به طور معمول به چهار یا پنج گروه بیست و پنج نفره یا بیشتر از دانش آموزان آموزش می دهند) ایجاد روابط مثبت معلم و دانش آموز با همه دانش آموزان را دشوارتر می کند .بنابراین، تلاش بیشتری می طلبد.
همچنین در مدارسی که مدیران معتقدند اعتماد و روابط مثبت برای بهبود عملکرد دانش آموزان مهم است، تمرکز بر روابط مثبت معلم و دانش آموز آسان تر است.یکی از ویژگی های متمایز مدارس با دانش آموزان با عملکرد بالا، وجود یک جامعه مدرسه ای بزرگسال است که به صورت هماهنگ با هم همکاری می کنند تا یک محیط اجتماعی ایجاد کنند که از تلاش های معلمان برای ایجاد روابط خوب با دانش آموزان پشتیبانی کند .
کیفیت روابط معلم و دانش آموز به طور شگفت آوری در طول زمان پایدار است. به عبارت دیگر، اگر یک معلم مهدکودک با یک دانش آموز رابطه ای متعارض داشته باشد، احتمال دارد که معلمان کلاس اول و دوم کودک نیز در رابطه خود با همان کودک دچار تعارض شوند. این ثبات زمانی که روابط متعارض هستند، بیشتر از زمانی که روابط نزدیک یا وابسته هستند، مشهود است . به احتمال زیاد، این ثبات ناشی از «مدل کاری درونی» است که دانش آموزان در ذهن خود در مورد چگونگی عملکرد معمول روابط با بزرگسالان ایجاد می کنند.
در حالت ایده آل، محیط های کلاس درس باید پرورش دهنده باشند و در عین حال دانش آموزان را در استانداردهای بالای تحصیلی نگه دارند.کلاس هایی که بر پرورش بدون ارائه فرصت هایی برای یادگیری تحصیلی تمرکز می کنند، باعث افزایش پیشرفت دانش آموزان نمی شوند . روابط مثبت معلم و دانش آموز نقش مهمی در موفقیت دانش آموزان در همه دروس دارد.نیازهای اجتماعی و عاطفی دانش آموزان در طول روز و سال، صرف نظر از حوزه موضوعی، وجود دارد. در دهه گذشته، علاقه به روش هایی برای حمایت از توسعه خودکنترلی دانش آموزان افزایش یافته است. عملکرد اجرایی یکی از مولفه های خودکنترلی است که به حافظه کاری دانش آموزان، توانایی هدایت توجه و توانایی کنترل پاسخ هایشان در موقعیت های مختلف اشاره دارد. معلمان از طریق روابط و تعاملات خود با دانش آموزان می توانند به توسعه و بهبود مهارت های عملکرد اجرایی دانش آموزان و رفتارهایی که به دلیل این مهارت ها پدیدار می شوند، کمک کنند. به عنوان مثال، درجه بالاتری از حمایت عاطفی ارائه شده توسط معلم کلاس با کاهش رفتارهای خارج از وظیفه دانش آموزان مرتبط است علاوه بر این، دانش آموزانی که کنترل تلاش کمتری دارند، در صورت تجربه روابط مثبت با معلمان خود، در آزمون های خواندن و ریاضیات، عملکردی مشابه کودکانی با کنترل تلاش بالا (یعنی توانایی جایگزینی یک پاسخ خودکار یا فوری با پاسخی مناسب تر، مانند بالا بردن دست به جای صدا زدن) دارندروابط معلم و دانش آموز به دانش آموزان کمک می کند تا مهارت های عملکرد اجرایی را صرف نظر از اینکه در ابتدای سال تحصیلی در این مهارت ها پایین یا بالا هستند، توسعه دهند.