خائنین محصول طبیعی مسئولین فاسدند

اگر بخواهیم بدانیم خائنین؛ محصول کدامین بذر و زمینند باید از منظر جامعه شناسی و روانشناسی به بررسی ریشه های این پدیده بپردازیم. سرزمین مادری بعنوان خانه انسانها؛جایی است که در آن انسان، احساس آرامش و آسایش می نماید؛ انسانها خاطرشان جمع است که در سرزمین و خانه خود دغدغه ای برای رسیدن به حق و حقوق خود ندارند!سرزمین مادری جاییست که انسانها احساس می کنند در برابر بی عدالتی و... براحتی می توانند اظهار نظر کنند،اعتراض کنند و کسانی بعنوان مسئول در سرزمین مادری وجود دارند که بخوبی پاسخگو هستند؛ اما قضیه از آنجا رنگ دیگری بخود می گیرد که انسانها درون سرزمین مادری احساس آرامش ندارند،به حق و حقوقشان نمی رسند و تنها اضطراب و بی عدالتی و.... را تجربه می کنند و هر چه فریاد می زنند یا هیچ کس توجهی نمی کند یا به اعتراضشان با خشونت و... پاسخ داده می شود و یا برای یک خواسته طبیعی و عادی؛ هزاران انگ به آنان زده می شود؛ در چنین وضعیتی واکنش انسانها به چند دسته تقسیم می شود؛: گروه اول همچنان به اعتراض ادامه می دهند؛ نقد می کنند و بر این عقیده اند تنها با تلاش، می توان به تغییر و احقاق حقوق جامعه امید داشت ، گروه دوم، همه چیز را به خدا واگذار می کنند؛افسرده و ناامید سر در لاک خود، منزوی می شوند و ترجیح می دهند بقول معروف بسوزند و بسازند. گروه سوم ترجیح می دهند دمشان را روی کولشان بگذارند و از سرزمین مادری بجای دیگری پناه ببرند چرا که اگر در خانه دیگری به آنان ظلم شود برایشان تحمل پذیرتر از این است که در خانه و سرزمین خودشان مورد ظلم قرار گیرند؛ درد غربت را بجان می خرند زیرا از غریبه انتظاری ندارند وقتی آشنا چنین مورد ستم قرارشان می دهند! اما گروه آخر و مورد نظر نگارنده این نوشتار، کسانی هستند که نمی توانند از حقی که در سرزمین مادری دارند بگذرند و نیز نمی توانند همه چیز را بخدا واگذار نمایند و خشم انبوه از ظلمی که در حقشان روا شده،آنان را رها نمی کند و زورشان هم بجایی نمی رسد ترجیح می دهند دست بدامن کشورهای خارجی شوند که از نظر آنان نیرومندتر است و با آنان به راست یا دروغ همدلی می نماید؛برای چنین افرادی که احساس می نمایند حقشان ضایع شده دیگر سرزمین مادری معنا نمی دهد زیرا از کسانی که سرزمین مادری در دستشان است قطع امید کرده اند؛ اینان به دو دلیل یکی اینکه شاید حقشان را با کمک نیروی خارجی بگیرند و دیگری اینکه بتوانند انتقامی بگیرند متوصل به نیروهای خارجی می شوند و حاضر می شوند به سرزمین مادری که در آن به آنان ظلم شده پشت کنند. واقعیتی که تلخ است و باید پذیرفت این است که خائنین بیشتر از هر چیز دیگری؛ محصول ناکارآمدی خودی های مسئولند؛ ناکارآمدی مسئولینی که با قوانین نادرست، اختلاس،سواستفاده از قدرت و... عرصه را بر مردم تنگ می نمایند و نمی دانند درست است که عده زیادی نجابت بخرج داده و می گذرند اما عده ای دیگر که دقیقا منششان مانند مسئولین فاسد است و دقیقا مانند مسئولین فاسد، زیاده خواه هم هستند (مسئولینی که در کشور، کم هم نیستند) از آنجاییکه آنان مانند مسئولین قدرتی ندارند کهبه منافعشان برسند؛ دست بدامان نیروهای خارجی شده و به سرزمین مادری خود خیانت می نمایند؛پس یادمان نرود خائنین به وطن، محصول مستقیم مسئولین خائن به ملتند، مسئولینی که مسئولیتشان رسیدگی به امور ملت است اما با داشتن مسئولیت، در حق آنان، خیانت می کنند، پس بدنبال مقصر اگر می گردیم جای دوری نباید برویم.آب در کوزه و ما گرد جهانیم!!!چنین درز اطلاعاتی به هیچ وجه نمی تواند حاصل دست چند تبعه خارجی باشد،وسعت خیانت بمراتب بیشتر و خانگی تر از تبعه های غیرقانونی خارجیست که اذعان می دارند لوکیشن صدا و سیما و... را برای خارج ارسال می کرده اند و ...!!!!!! خائنینی که در بدنه بسیج و سپاه بدلیل گزینش نه بر اساس تخصص که بر اساس تعهد،نفوذ کرده اند، چراکه از بر کردن سوالات گزینشی که مورد نظر گزینشگر است چه بسا آسان تر از تخصص داشتن است!!کسانی که قرار بود تعهد داشته باشند و اکنون می بینیم نه نخصص داشتند و نه تعهد!!! و چه گزینش های نادرستی و چه آزمون های نادرست تری!! 

مخلص کلام! اگر کشوری خواهان آنست که خائن نپروراند باید مسئولین خائن به ملت را محاکمه کند؛ تنها به ساخت سلاح و تسلیحات جنگی اکتفا نکند و اتفاقا بیشترین هزینه را خرج ملتش نماید چرا که نیروی ملت یک کشور اگر پشت دولتشان باشد بر هزاران سلاح غلبه می کند. در شرایط جنگی، سلاح نیست که حرف اول را می زند یکی بودن اکثریت جامعه است که حرف اول و آخر را می زند.سلاح تنها وسیله است. پس یادمان نرود خائن نپرورانیم.

خائنین محصول طبیعی مسئولین فاسدند، مسئولینی که به مسئولیتشان نسبت به ملت خیانت می کنند...