مبادله میان قدرت نظامی، بلوغ فکری درونی توسعه و توسعه متوازن در ایران
29 خرداد 1404 - خواندن 2 دقیقه - 23 بازدید
یکی از موضوعات بسیار حیاتی که در قالب های متعدد و از طرف صاحب نظران این حوزه مطرح شده است، معمای توسعه در ایران بوده است. به نظر نگارنده، توسعه در ایران حاصل یک نظام سیاسی قدرتمند از حیث تکیه بر اقتدار سیاسی و نظامی، توسعه درون زا و ایجاد بلوغ فکری داخلی و تعامل این دو می باشد.تجربه حداقل یک و نیم قرن اخیر نشان می دهد که موقعیت استراتژیک و جغرافیای سیاسی ایران، بدون تکیه بر قدرت درونی امکان پذیر نیست و از طرفی ضعف قدرت سیاسی و نظامی سیاسی با وجود بلوغ فکری درونی(که در مقطعی می توانسته است به وجود اید)، باز هم به شکل عدم توازن به شکست منجر شده است.از طرفی قدرت نظامی سیاسی در غیاب بلوغ فکری داخلی نیز، امکان ایجاد دیکتاتوری را غیر قابل اجتناب می نماید.بنابراین تنها راهکار ممکن ایجاد تناسب میان این دو یعنی قدرت نظامی و بلوغ فکری داخلی است.تجربه نشان می دهد که نقص در هر کدام از این دو در قالب های استبداد داخلی و از طرفی دیگر نقص در هر دو مورد، ایجاد گروه های ذی نفع، رانت خواری، دولت شبه قبیله ای در هیات قبای زربفت وارداتی از مشروطه انجامیده است.بنابراین پر کردن شکاف میان مفاهیم و مصادیق از اولویت های توسعه و برنامه ریزی در جهت توسعه است.