جنگ نطفه ناخلف جهل و تعصب

جنگ؛ جنین ناخلف جهل و تعصب در جهان 

 جهلی که یکی از نطفه های ناخلفش جنگ است؛ جهانی که برای تمام انسانها جا دارد و انسان هایی که در حال مرزبندی آنند؛ مرز گرچه موارداستفاده زیادی دارد و در بسیاری مواقع باعث ایجاد نظم و آرامش می شود اما گاهی مطلق انگاری در مورد مرز ما را تا حد نابود کردن جهان پیش می برد! سر چه با هم می جنگیم؟! سرزمینی که خودمان هر روز با از بین بردن منابع،آب، خاک ،جنگل و...نابودش می کنیم، این سرزمین نیاری به جنگ ندارد؛ باور کنید آنقدر خودمان، سرزمین مان را زده ایم که دیگر تاب موشک و... را ندارد!! به چه می نازیدیم که چندین دهه، چونان شادمانه بر طبل جنگ کوبیدیم! مردم ایران آنقدر سختی کشیده اند که بی حس شده اند و نمی دانید بی حسی چه درد بزرگیست!آنقدر بزرگ و عمیق که دردش احساس نمی شود؛ اما غمش تا ته قلبها نفوذ می کند! هر کسی حق دارد عقاید ایدئولوژیکی و... خود را داشته باشد،اما آیا حق دارد برای تمام ملت تصمیم بگیرد و این تصمیم تحمیلی را تصمیم مردم بنامد،؟! اکثر مردم جنگ را دوست ندارند!آنقدر شیره جان این مردم کشیده شده که بیشتر از اینکه در فکر شهادت و واژه های ایدئولوژیکی باشند در فکر این هستند که دنبال آب و نان سگ دو بزنند و هر روز بفکر قسط و وامشان دو ماراتون بروند تا سر آخر عزرائیل بطور طبیعی بسراغشان بیاید نه با موشکهای اسرائیل! مگر می شود از این مردم رنج کشیده اینقدر توقع بیجا داشت که بخاطر جنگجوی بیش فعال درون بعضی افراد، در شهرهای بی پناهگاه به استقبال موشک بروند؟ مگر این مردم چقدر تاب آوری دارند؟ فنر هم تا حدی نیرو را تحمل می کند از آن بیشتر،از هم می گسلد! باور کنید بزرگترین جهاد، جهادیست که حاکمان در فکر پویا و شادمان کردن جامعه اند؛ هزاران بار کارشناسان توصیه کرده اند با بازی های رایانه ای خشونت آمیز و جنگی مخالفند!پس چطور است که ما جنگ را در واقعیت زندگی می کنیم! چطور است هر روز را در فکر چنگ زندگی کرده ایم!؟ قرار نیست ما هر شیر درنده ای در جهان را رام کنیم، قرار است سربه سر شیر نگذاریم چون طبیعت او درنده خوبیست! حتی قرار نیست ما نسل شیر را منقرض کنیم،اتفاقا برای یادآوری از انقراض نسل شیر و حیوانات وحشی جلوگیری می شود،اگر چنین نباشیم؛ فرق ما با شیر وحشی چیست؟! باور کنید هر کسی در این دنیا هدفمند خلق شده، باور نمی کنم خلقت ما هدفش این بوده باشد که نسل همدیگر را منقرض کنیم؛باورم نمی شود خالق، هدفش چیزی به این کوچکی و نامعقولی بوده باشد!باورم نمی شود ما با از بین بردن همدیگر به بهشتی برویم که خالقش یکیست؟! باورم نمی شود...