از تشویق گذشتیم و به الزام رسیدیم!

یک کارشناس حوزه انرژی درباره اجرایی بودن یا نبودن طرح نصب پنل های خورشیدی در ادارات و تامین ۲۰ درصد از انرژی موردنیاز این مراکز دولتی از این طریق گفت: این طرح از مرحله تشویق و ایجاد انگیزه در نهادها برای اجرای آن گذشته و به مرحله الزام رسیده است؛ بنابراین می توان گفت اجرایی است.

سید محمدقائم ذبیحی، کارشناس اقتصاد انرژی و مدرس دانشگاه در گفت وگو با صمت با اشاره به ممارست و تمرکز ویژه دولت بر اجرای طرح یادشده اظهار کرد: طرح نصب پنل های خورشیدی روی سقف بناهای طرحی نیست که فقط در ادارات پیگیری شود و حتی شاهدیم که به تازگی تحت قانون مبحث ۱۹ ساختمان، صدور پایان کار البته در ساختمان های بالای ۴ طبقه منوط به نصب این پنل ها در بخشی از پشت بام این ساختمان ها شده است.

این فعال اقتصادی با اشاره به پیشینه چنین پروژه ای بیان کرد: پیش از این هم براساس ماده ۱۶ قانون جهش تولید دانش بنیان تکلیف شده بود که صنایع دارای مصرف بیش از یک مگاوات برق، سالانه یک درصد از انرژی مصرفی خود را از طریق انرژی های تجدیدپذیر تامین کنند و تا ۵ سال این رقم را به ۵ درصد برسانند که اکنون در مرحله الزام ۲ تا ۳ درصدی هستیم.

ذبیحی در تشریح دستاوردهایی که اجرای این طرح می تواند داشته باشد، با بیان اینکه انرژی تولیدشده از طریق این پنل ها با سازکار آنگریدی که دارند به شبکه سراسری تزریق و از آنجا توزیع می شود، تاکید کرد: این طرح ها اگر به درستی اجرایی شوند و تولید برق شان از ۲۰ درصد تکلیف شده بیشتر شود، ضمن انجام تکلیف نهادها، می توانند منبع درآمدی برای آنها باشند؛ یعنی نهادهای دولتی می توانند تولید مازاد بر سقف الزامی خود را بفروشند و از این طریق کسب درآمد کنند.

وی در پاسخ به این سوال صمت که آیا ساختمان های دولتی در حال استفاده باتوجه به بالا بودن میانگین عمرشان، به لحاظ فنی تحمل این سازه ها را دارند و ممکن نیست اجرای این سیستم ها خسارات عمرانی به دنبال داشته باشد؟ گفت: بعید به نظر می رسد که آسیبی از وزن این سیستم ها به سازه ساختمان وارد شود. ضمن اینکه در اجرای این طرح به طور حتم ظرفیت ساختمان و سازه نیز بررسی می شود و در صورت محرز شدن آسیب زایی اجرای این طرح راه های دیگری پیگیری خواهد شد. به بیان دیگر این گونه نیست تحت این الزام به مصالح دیگر توجه نشود.

راهکارهای جایگزین وجود دارد

ذبیحی در بیان راهکارهایی در صورت بروز چالش هایی از دسته چالش های اشاره شده بیان کرد: مسئله مهم تولید و اقدام ادارات برای تامین بخشی از برق موردنیازشان از طریق انرژی خورشیدی است و بعید به نظر می رسد محدودیت هایی در زمینه مکان پیاده سازی این سیستم ها وجود داشته باشد. باتوجه به روند (آنگریدی) توزیع و مصرف این برق ها که پیش از این به آن اشاره شد، اگر سازه ساختمانی برای اجرای این طرح مناسب نباشد می توان زمین هایی را در اطراف شهرها و نزدیک به شبکه برق در اختیار این نهادها قرار دارد تا برای نصب پنل از آن استفاده کنند. حتی این طرح می تواند در قالب مشارکت میان چند نهاد دولتی در مکان مناسبی که یکی از این ادارات در اختیار دارد اجرایی شود.

این کارشناس اقتصاد انرژی تامین مالی این طرح را نیز چندان مسئله ساز ندانست و در پاسخ به سوال صمت در این باره ضمن تاکید بر اینکه واقعیت این است که کار از تشویق گذشته و وارد فاز اجبار شده، تصریح کرد: دولت بودجه چندانی برای تخصیص منابع به این طرح ها ندارد و خود ادارات یا بخش های ملزم باید با منابع در دسترس شان بخشی را برای اجرای این سیستم تخصیص دهند؛ حالا این اقدام می تواند با اجرای برنامه هایی چون مشارکت و جذب سرمایه پرسنل حاضر در آن ادارات و واگذاری بخشی از سهام این پروژه به آن کارکنان انجام شود. با این حال ساتبا تسهیلاتی حدود ۴ همتی در نظر گرفته که به برخی نیروگاه ها پرداخت می شود و می توان بخشی از نیاز مالی طرح را از طریق آن برطرف کرد.  ذبیحی در پایان با اشاره به تجربه های موفق این طرح در نهادهای دولتی گفت: طرح تامین انرژی خورشیدی در ادارات ازسوی ستاد دانش بنیان نهاد ریاست جمهوری اجرا شده و به نظر می رسد دستاوردهای خوبی داشته است. همچنین در اداراتی در خراسان رضوی شاهد پیاده سازی این ایده و موفقیت آن هستیم.

منتشر شده در روزنامه صمت

https://smtnews.ir/fa/tiny/news-67758