صواب بخت

[مولانا]

این جفای خلق با تو در جهان - گر بدانی گنج زر آمد نهان

خلق را با تو چنین بد خو کنند - تا ترا ناچار رو آن سو کنند (1)

***

[حافظ]

درین حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند - بدین درگاه حافظ را چو می خوانند می رانند (2)

***

[ابوسعید ابوالخیر]

کار همه راست شد چنانک بباید – حاله ی شادیست شاد باشی شاید

انده و اندیشه ی دراز چه داری - دولت تو خود همان کند که بباید

رای وزیران ترا بکار نیاید - هرچ صوابست بخت خود فرماید

چرخ نیارد بدیل تو ز خلایق – و آنکه ترا زاد نیز چون تو نزاید

ایزد هرگز دری نبندد بر تو - تا صد دیگر به بهتری نگشاید (3)

***

[یزدانپناه عسکری]

خوانده شدن به درگاه حق با بستن تمام درها. «خود مهم بینی» تنها دری است که اقتدار بر آدمی نمی بندد، و باید با تلاش و طی مبارزه ای تا آخر عمر بر روی خود بسته شود.

_________________

1 – مثنوی معنوی ، جلال الدین محمد بن محمد مولوی به تصحیح رینولد نیکلسون – تهران : هرمس 1386 دفتر پنجم صفحه 787

2 - حافظ ، شمس الدین محمد ، به سعی سایه – تهران : نشر کارنامه 1374 غزل 187 صفحه 267

3 - اسرارالتوحید فی مقامات الشیخ ابی سعید تالیف محمد بن منور ابی سعد بن ابی طاهربن ابی سعید میهنی، بخش اول مقدمه ، تصحیح و تعلیقات دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی – تهران : انتشارات آگاه 1385 صفحه 332