پیوند انسان با جهان

[غلامحسین ابراهیمی دینانی]

انسان موجودی است که در جهان نگری عرفانی خود نمی تواند از تجلی کلی الهی حق تبارک و تعالی جدا و بر کنار بوده باشد. او در سلوک عارفانه ی خود همواره از طریق پیوندی خاص به مبدا هستی اتصال پیدا می کند.* وظیفه ی مهم سالک راه حق این است که پیوند خود را با موجودات از یک سو و با هستی کل از سوی دیگر کشف کند و با جان و دل آن را بپذیرد. با کشف این پیوند انسان سالک به روشنی در می یابد که عالم ظاهر حق است و حق باطن عالم. این عالم پیش از ظهور، عین حق بود و حق پس از ظهور، عین عالم. اولیت و آخریت و ظهور و بطون از نسب و اعتبارات او است و همین است معنی آیه ی شریفه ی قرآن که در آن آمده است: « هو الاول و الآخر و الظاهر و الباطن و هو بکل شیء علیم» (1)و در کتاب لوائح جامی جنین می خوانیم (2):

در شکل بتان رهزن عشاق حق است - لا بلکه عیان در همه آفاق حق است

چیزی که بود ز روی تقیید جهان - و الله که همان به وجه اطلاق حق است». (3)

***

[یزدانپناه عسکری]

حرکت جوهری و مجموعه بودن علم انسان، بیان کننده پیوند با موجودات از یک سو و با هستی کل از سوی دیگر است.

________________

1 – الحدید : 3

2 - دفتر عقل و آیت عشق، جلد سوم، غلامحسین ابراهیمی دینانی، تهران: انتشارات طرح نو چاپ دوم 1389 ص 235

3 – لوایح جامی، تصحیح یان ریشار، نشر اساطیر، ص 88

* - برای اطلاع بیشتر مراجعه شود به کتاب اسماء و صفات حق، تالیف غلامحسین ابراهیمی دینانی، انتشارات اهل قلم، ص 127