توازن میان مثبت و منفی در سلوک
توازن میان مثبت و منفی در سلوک یعنی اینکه با « مثبت و منفی » و « خیر و شر » و « خوب و بد » و « سختی و راحتی » یکسان برخورد شود . حال که با هر دو یکسان برخورد شد، پس دیگر هیچ مثبت و منفی باقی نخواهد ماند و اذیت نخواهد کرد، و سالک از هیچ مبارزه ای زجر نخواهد برد و خوشحال نخواهد شد، بلکه از موضعی بالاتر خود را درگیر مبارزه ای « بی عیب و نقص » خواهد دید. و قابلیت یکسان در مواجهه با هر موقعیتی که در شمار انتظاراتش هست و نیست را دارد. که البته این « بی عیب و نقصی » شادی و لذت بی نهایت بدون « احساس خود مهم بینی » به همراه خواهد داشت ، و این تناقض فقط در موقع استفاده از کلام و وصف وجود دارد و برای «منطق» آزارنده است. اما در عمل بدون اینکه شاد و یا غمگین باشد ، بی نهایت شاد خواهد بود. تناقضات در حیطه گفتاری است ، در حیطه عمل وجود ندارد . معده در آن واحد ، گوشت و اسید را در معرض جنگ قرار داده اما کار می کند. بدی و شر بیشتر ساخته « ذهن » بشر است.