نقش سازمانهای صنفی و مدنی در تاب آوری اجتماعی

نقش سازمانهای صنفی و مدنی در تاب آوری اجتماعی

به قلم دکتر محمدرضا مقدسی مدیر و موسس خانه تاب آوری

سازمان های مدنی و صنفی به عنوان کنشگران غیردولتی، نقش مهمی در تقویت تاب آوری اجتماعی و اقتصادی دارند. تاب آوری به معنای توانایی سازمان ها در مواجهه با چالش ها و بحران ها و حفظ عملکرد در شرایط نامطلوب است.

سازمانهای صنفی و مدنی نهادهای مردمی هستند که برای دفاع از حقوق و منافع گروههای خاص تشکیل میشوند. این سازمانها به دو دسته اصلی تقسیم میشوند:

سازمانهای صنفی

سازمانهای صنفی گروههایی از افراد هستند که فعالیت آنها از یک نوع بوده و طبق قانون نظام صنفی کشور به دو دسته صنوف تولیدی-خدمات فنی و صنوف توزیعی-خدماتی تقسیم میشوند. این سازمانها برای صدور پروانه کسب، نظارت بر فعالیت اعضا و دفاع از منافع صنفی تشکیل میشوند.

سازمانهای مدنی

سازمانهای مدنی نهادهای داوطلبانه ای هستند که توسط شهروندان برای پیگیری منافع مشترک یا انجام فعالیتهای داوطلبانه تشکیل میشوند. این سازمانها طیف گستردهای از فعالیتها از جمله حقوق بشر، محیط زیست، امور خیریه و… را پوشش میدهند. سازمانهای مدنی نقش مهمی در توسعه جامعه مدنی و پیگیری مطالبات شهروندی ایفا میکنند.

اتحادیه های صنفی به منظور حمایت از حقوق و منافع اعضای یک حرفه خاص تاسیس می شوند. این نهادها معمولا شامل گروهی از افراد هستند که در یک صنعت یا حرفه مشابه فعالیت می کنند و هدف آن ها بهبود شرایط کاری، تعیین تعرفه ها و نظارت بر کیفیت خدمات و محصولات است.

اتحادیه ها دارای شخصیت حقوقی و غیرانتفاعی هستند و تحت قوانین نظام صنفی کشور فعالیت می کنند این در حالی است که سازمان های مدنی، از سوی شهروندان برای پیگیری منافع عمومی و اجتماعی تشکیل می شوند. این نهادها می توانند در زمینه های مختلفی مانند حقوق بشر، محیط زیست، و توسعه اجتماعی فعالیت کنند. سازمان های مدنی معمولا به صورت داوطلبانه و غیرانتفاعی عمل می کنند و هدف آن ها ارتقاء آگاهی عمومی و تاثیرگذاری بر سیاست ها و تصمیم گیری های اجتماعی است.

دکترمحمدرضا مقدسی مدیر و موسس خانه تاب آوری گفت : اتحادیه های صنفی بیشتر بر روی مسائل خاص شغلی و اقتصادی تمرکز دارند، در حالی که سازمان های مدنی به دنبال ارتقاء منافع عمومی و اجتماعی هستند.

تاب آوری سازمان های مدنی

سازمان های مردم نهاد (NGO) به دلیل استقلال از دولت و فعالیت های داوطلبانه، می توانند در افزایش تاب آوری اجتماعی جوامع تاثیرگذار باشند. این سازمان ها با ایجاد بسترهای مناسب برای فعالیت های اجتماعی، فرهنگی و آموزشی، به انسجام اجتماعی و تقویت تاب آوری کمک می کنند. به ویژه در زمان بحران ها، این نقش بیشتر نمایان می شود.

تاب آوری سازمان های صنفی

سازمان های صنفی نیز با ارائه خدمات و دفاع از حقوق اعضا، می توانند به تاب آوری جامعه کمک کنند. این سازمان ها به عنوان نمایندگان گروه های خاص، می توانند در فرآیند تصمیم گیری و سیاست گذاری های اجتماعی و اقتصادی نقش موثری ایفا کنند. تاب آوری در این زمینه به معنای توانایی این سازمان ها در سازگاری با تغییرات و چالش های محیطی است.

اهمیت تاب آوری

تحقیقات نشان داده اند که تاب آوری سازمانی به عنوان یک فرآیند اختصاصی، شامل مهارت ها و ذهنیت هایی است که به سازمان ها این امکان را می دهد تا در برابر بی ثباتی و عدم قطعیت مقاومت کنند. این ویژگی ها شامل توانایی شناسایی و مدیریت آسیب ها، تطبیق با شرایط متغیر و به کارگیری راهکارهای نوآورانه است.

خاتمه کلام اینکه تقویت تاب آوری در سازمان های مدنی و صنفی می تواند به بهبود شرایط اجتماعی و اقتصادی جوامع کمک کند و آنها را در برابر بحران ها و چالش ها مقاوم تر سازد.