شادی تجریدی

شادی تجریدی، ربطی به نفع شخصی ندارد. سالک ممکن است بنا به ویژگی شخصیتش از چیزی لذت ببرد و شاد شود اما این شادی و لذت بردن، نفع شخصی محسوب نمی شود بلکه ویژگی شخصیت اوست. که آن قدر خود را به هیچ تقلیل می دهد که هر رویدادی برایشان جذاب و شیرین است، خصوصا اگر درراه اعمال (حماقت ساختگی ، جنون اختیاری، نمایش بی کرانگی، تئاتر بی کرانگی) باشد.

مثالی که کاملا این مطلب را روشن سازد: در روانشناسی یکی از نوع های شخصیتی (تیپ های شخصیتی) حالت وسواسی جبری است فردی که این نوع ویژگی شخصیتی را دارد علاقه به کنترل محیط و اطراف و خود دارد و حتی در مواردی این کنترل کردن مایه زجر و خستگی و فرسودگی او می شود و نفعی به حال او ندارد اما به خاطر ویژگی شخصیتی خاص مجبور به ادامه دادن است پس اینکه بخواهد زن و فرزند و دختر و کارمندش را با قدرت کنترل کند حتی نفعی برای او ندارد اما با توجه به ویژگی شخصیتش او مجبور است ادامه دهد و مورد سالکان این گونه است و به دلیل ویژگی شخصیتشان شاد یا غمگین می شوند ، نه به دلیل نفع شخصی .

شادی تجریدی جهت متمرکز کردن اراده سالک نسبت به غم تجریدی در سطحی ناپایدارتر عمل می کند.