حیات حقیقی جامعه در وجود معلمان متعهد است

به گزارش خبرنگار مهر، تعلیم و تربیت رکن اصلی تعالی، رشد و توسعه هرجامعه است؛ آمیختن علم و عمل و آراستن تحصیل با فضائل اخلاقی و تهذیب میسر نیست مگر به همت اصحاب آموزش و پرورش و علم جویی.

پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند: اجودکم من بعدی رجل علم علما فنشر علمه؛ بخشنده ترین شما پس از من، کسی است که دانشی بیاموزد، آن گاه دانش خود را منتشر کند.

محمد قدرتی شاتوری مدرس دانشگاه فرهنگیان، پژوهشگر فقه و حقوق و تعلیم و تربیت در یادداشتی نوشت:

در شریعت اسلام مقام و جایگاه معلم افتخار آمیز و مسئولیت آفرین است و در روایات از معلم، به پدری و ابوت تعبیر شده است. ارزش هر کاری به خروجی و محصولی است که از آن تولید می شود محصول و خروجی کار معلمان نیز انسان است. براستی چه چیزی با ارزش تر از انسان؟ چرا که اگر معلمان مفاهیم بزرگی مانند دانش یا اخلاق را منتقل کنند، این مفاهیم در وجود انسان ها متبلور می شوند.

حیات حقیقی جامعه در وجود معلمان متعهد است و جایگاه علمی جامعه مرهون زحمات و تلاش معلمان و فرهنگیان است، بنابراین همه مردم به این قشر فرهیخته بدهکارند. معلمان همواره مانند پیامبران و اولیا الهی به دنبال هدایت، رستگاری، ارشاد و راهنمایی افراد در جامعه هستند.

اگر به ناتوانی خود نسبت به سپاس و تشکر از معلمین اعتراف کنیم، بیراه نگفته ایم چرا که سپاس از معلم شعبه ای از سپاس از خداوند است، همانگونه که قادر نیستیم از خداوند آنگونه که شایسته اوست تشکر کنیم . کفران نسبت به معلم و جایگاه معلم نیز کفران نسبت به خداوند است.

پیامبر اکرم (ص) فرموده اند: خذوا العلم من افواه الرجال. سخن پیامبر (ص) نشان می دهد که معلم فقط یک انتقال دهنده معلومات نیست، بلکه یک مربی وجودی است که علم را با جان شاگرد درمی آمیزد، بنابراین هیچ چیزی جایگاه معلم را در عرصه علم و دانش نمی گیرد.معلمان را نباید صرفا مدرس کتاب ببینیم، بلکه قلب تپنده ی آموزش هستند؛ کسانی که علم را با ایثار می آمیزد و دانش را با مهربانی می آموزند.

ابان بن تغلب از شاگردان امام صادق (ع) است. نجاشی نقل می کند وقتی ابان بن تغلب به حضور امام صادق (ع) رسید. امام، برای تکریم علم و گرامی داشت مقام ایشان فرمود: «امر بوساده فالقیت له؛ آن بالش را برای آقا بیاورید» که آقا تکیه بدهد. ابان بن تغلب جز اوحدی از شاگردان امام صادق (ع) نظیر هشام بن حکم و هشام بن سالم نبود. در آن حد نبود، اما امام صادق (ع) برای گرامی داشت مقام علم و ارج نهادن به کوشش صادقانه یک معلم و مبلغ دینی، دستور می دهند که بالش را برای ابان بیاورید تا ایشان تکیه دهد.
امام صادق (ع) با این رفتار به شاگردان نشان می دهند که همه کسانی که در مسیر علم گام برمی دارند، مورد لطف و تکریم قرار می گیرند. بیشتربخوانید:mehrnews.com/x37ThC