ضرورت همکاری جمهوری اسلامی با اسراییل در قبال فلسطین، به جای خطر قربانی شدن جمهوری اسلامی در سیاست محو اسراییل

جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک کشور با سابقه تاریخی و فرهنگی غنی، همواره در سیاست های خود تاکید یک طرفه ی زیادی بر حمایت از حقوق فلسطینیان بدون توجه به حقوق یهودیان، داشته است. اما در سال های اخیر، گفتمان محو اسراییل به عنوان یکی از ارکان سیاست خارجی این کشور مطرح شده است. این رویکرد، برای ایران نه تنها سودی به همراه ندارد، بلکه معایب، آسیب ها و خطرات جدی نیز به دنبال دارد.

اولین مشکل این رویکرد، ایجاد تنش های شدید در منطقه است. سیاست محو اسراییل می تواند به تشدید منازعات و درگیری ها بین دولت و ملت های منطقه و از جمله ایران و اسراییل و فلسطین منجر شود و در نهایت آسیب های جدی به امنیت و ثبات منطقه وارد کند. این وضعیت، به ویژه برای ایران که خود با چالش های اقتصادی و اجتماعی و امنیتی جدی مواجه است، بسیار خطرناک خواهد بود. تنش های نظامی و دیپلماتیک، تنها به افزایش هزینه های کشور منجر خواهد شد و توجه را از حل مسایل داخلی دور می کند.

دومین خطر، انزوای بین المللی است. این سیاست، جمهوری اسلامی را در میانه ی جامعه ی جهانی به انزوا می کشد و فرصت دیپلماسی و مذاکرات سازنده را از بین ببرد. به ویژه در دنیایی که همکاری های بین المللی از اهمیت بالایی برخوردار است، ادامه این رویکرد موجب می شود که ایران نتواند از امکانات و فرصت های بین المللی بهره مند شود.

سومین نکته این است که سیاست های یک جانبه و تندروانه، غالبا نتیجه معکوس به همراه دارد. به جای تضعیف اسراییل، ممکن است که این سیاست منجر به تقویت هویت و اتحاد و افزایش قدرت دفاعی و تهاجمی میان اسراییلی ها شود. به همین دلیل، ممکن است منابع و انرژی های جمهوری اسلامی صرف تلاش هایی شود که در نهایت نتیجه ای نامطلوب به همراه خواهد داشت.

از سوی دیگر، جمهوری اسلامی باید به دنبال راهکارهایی باشد که نه تنها به حقوق فلسطینیان و یهودیان کمک کند، بلکه زمینه ساز همکاری مثبت با اسراییل نیز گردد. همکاری در زمینه هایی مانند تامین امنیت، تبادل فرهنگی و اقتصادی و تکنولوژی های نوظهور، می تواند به تقویت ثبات و صلح در منطقه کمک کند.

به جای این که نقاط اختلاف را بزرگ کرد، باید به دنبال ایجاد نقاط مشترک بود و آن ها را برجسته سازی نمود. ایران می تواند در موضعی میانجی قرار گیرد و به فرایند صلح میان اسراییل و فلسطین، یاری رساند. با ایجاد یک فضای گفت وگو و تبادل نظر، می توان به راه حل های سازنده تری برای مساله فلسطین دست یافت.

نتیجه گیری: در نهایت، ضروری است که جمهوری اسلامی از سیاست محو اسراییل فاصله بگیرد و در آن بازنگری کانل نماید و به جای آن، رویکردی دیپلماتیک و مبتنی بر همکاری سازنده با طرف اسراییلی و فلسطینی را اتخاذ نماید. این مسیر نه تنها به نفع مردم فلسطین خواهد بود، بلکه می تواند به ثبات و پیشرفت ایران و منطقه و نیز کل طرف های درگیر نیز کمک سازنده کند.



نگارش: بنیامین صادقی(پژوهشگر صلح، حل و فصل منازعات و میانجی گری بین المللی)
3 می 2025(13 اردیبهشت 1404)
Bensad5800@gmail.com