وسعت جسم انسان

[شاهنامه]

از میان بی مرگان، جاودانگی شخصیت کیخسرو، در دوره اسلامی، نه فقط در میان زردشتیان بلکه در میان ایرانیان مسلمان نیز، به طور نمایانی تداوم یافته است. براساس روایت شاهنامه، کیخسرو پس از به خواب دیدن سروش و انتخاب لهراسپ به پادشاهی، با بزرگان ایران خداحافظی می کند و به سوی کوهی رهسپار می شود. به رغم توصیه وی چند تن از پهلوانان با او همراه می شوند و پس از مدتی به چشمه ای می رسند. کیخسرو نیمه شب در آب چشمه سر و تن خود را می شوید و به نیایش و مناجات می پردازد و سپس از همراهانش می خواهد که بازگردند، زیرا با برآمدن آفتاب هیچ اثری از او نخواهند دید. صبح روز بعد گفته های کیخسرو محقق می شود. چشمه ای که کیخسرو سر و تن خود را در آن می شوید و فردوسی از آن با تعبیر «آب روشن» یاد می کند، چیزی جز چشمه آب زندگی نیست که کیخسرو با رفتن در آن عمر جاودان می یابد، منتها نه در میان میرندگان، بلکه زنده به یزدان می پیوندد. (1)

***

[یزدانپناه عسکری]

در مردن و زیستن سیستم شناختی دیگری نیز وجود دارد و آن بسط و تبدیل جسم به انرژی ناب و حفظ آگاهی است، واصل کامل به ساحت و ذات آگاهی.

قال ان الله اصطفاه علیکم و زاده بسطه فی العلم و الجسم - البقره : 247

_____________

1 - فردوسی، شاهنامه، به کوشش جلال خالقی مطلق، تهران، ۱۳۸۶ش؛ کریستن سن، آرتور، کیانیان، ترجمه ذبیح الله صفا، تهران، ۱۳۵۵ش. ص 282

- جعفری، محمد (قنواتی)، آب حیات، دائره المعارف بزرگ اسلامی

https://www.cgie.org.ir/fa/article/