نقش مهندسی عمران در تحقق توسعه پایدار

توسعه پایدار، مفهومی فراتر از رشد اقتصادی است و ابعاد زیست محیطی، اجتماعی و فرهنگی را نیز در بر می گیرد. در این میان، مهندسی عمران به عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه زیرساخت های شهری و عمرانی، نقشی کلیدی در تحقق اهداف توسعه پایدار ایفا می کند.

مهندسان عمران با طراحی و اجرای پروژه هایی نظیر ساختمان ها، پل ها، جاده ها، شبکه های آب و فاضلاب و سازه های زیربنایی، تاثیر مستقیمی بر مصرف منابع طبیعی، الگوی مصرف انرژی، تولید آلاینده ها و کیفیت زندگی شهروندان دارند. استفاده از مصالح سازگار با محیط زیست، بهره گیری از فناوری های نوین مانند مدل سازی اطلاعات ساختمان (BIM)، طراحی سازه های مقاوم در برابر بلایای طبیعی، و توسعه حمل ونقل عمومی کارآمد از جمله راهکارهایی است که می تواند اثرات منفی پروژه های عمرانی را کاهش داده و آن ها را با اصول توسعه پایدار هماهنگ سازد.

در کشورهای در حال توسعه مانند ایران، چالش هایی نظیر رشد سریع جمعیت شهری، فرسودگی زیرساخت ها، مصرف بالای انرژی در بخش ساختمان و ضعف در مدیریت منابع آب، لزوم توجه به دیدگاه های پایدار در مهندسی عمران را دوچندان کرده است. اجرای سیاست های تشویقی برای ساخت وساز سبز، بازنگری در مقررات فنی ساختمان، و آموزش مهندسان با رویکرد محیط زیستی از جمله اقداماتی است که می تواند در این مسیر موثر واقع شود.

در نهایت، مهندسی عمران در صورت هم راستا شدن با اهداف توسعه پایدار، می تواند بستری مناسب برای زیست بهتر، تاب آورتر و منصفانه تر برای نسل های حال و آینده فراهم آورد. آینده ای که در آن عمران نه صرفا ساخت، بلکه بازسازی رابطه ای متعادل میان انسان، محیط و فناوری خواهد بود.

نویسنده: سید مهران میرموید