اختلال شخصیت پارانوئید ( PPD )

** اختلال شخصیت پارانوئید( بدگمان): "paranoid personality disorder"

افراد دارای اختلال شخصیت پارانوئید ،عمیقا دیگران را می آزارند و نسبت به آن ها بدبین هستند . به دلیل این که فکر می کنند دیگران قصد آسیب رساندن به آن ها را دارند از روابط نزدیک اجتناب می کنند و در مورد توانایی ها و افکار خود اغراق می کنند. درباره دیگران شکاک هستند و سخنان خنثی دیگران را ترسناک و اضطراب آور و نیتشان را بد خواهانه تلقی می کنند . همیشه گوش به زنگ و محتاط اند و در همه جا احساس تردید دارند . این افراد به طور دائم انتظار دارند که دیگران به آن ها حیله و نیرنگ بزنند . و به دیگران اعتماد ندارند.

افراد دارای اختلال شخصیت پارانوئید وفاداری و قابلیت اعتماد آشنایان را به چالش می کشند ،سرد و فاصله جو هستند . یک زن ممکن است مثلا به خاطر ترس از آسیب دیدن از اعتماد دیگران اجتناب کند .یا یک شوهر ممکن است بدون هیچ دلیلی مصرانه وفاداری همسرش را مورد سوال قرار دهد. 

این عقاید آن قدر عجیب و منجمد نیستند که فرد را از واقعیت دور کنند.افراد دارای این اختلال از ضعف و اشتباهات دیگران انتقاد می کنند ؛ به ویژه در محیط کار آن ها از تشخیص اشتباهات خودشان نسبت به انتقاد بسیار حساس اند؛ اغلب دیگران را به خاطر آن چه در زندگی شان به اشتباه اتفاق افتاده سرزنش می کنند. آن ها مکررا حسادت می کنند. در مردان بیش تر از زنان شایع است .

** درمان های مربوط به اختلال شخصیت پارانوئید:

1. افراد دارای اختلال شخصیت پارانوئید عمدتا خودشان را نیازمند کمک نمی دانند و تعداد کمی از آن ها به طور خودخواسته برای درمان مراجعه می کنند.علاوه بر این تعداد زیادی از آن ها که تحت درمان قرار می گیرند، نسبت به درمان گر خود بدبین و سرکش هستند. 
2. درمان گران روابط بین فردی روی این مسئله که روابط ارضا کننده برای آن ها چگونه بوده ،کار می کنند. 
3. درمان گران رفتاری - شناختی سعی می کنند مراجعان را راهنمایی کنند تا تعابیر واقع بینانه تری از دنیای سایر افراد ؛ عملکرد آن ها داشته باشند و از نظر دیگران آگاه شوند. 
4. دارو درمانی نیز کمک کننده است .

منبع: آسیب شناسی روانی بر مبنای DSM-5 - دکتر رسول روشن چسلی و همکاران.