نگاهی به مدلهای "تاثیر رسانه ها" و "رضایت سیاسی" از گادی ولفسفلد
دو مدل: "تاثیر رسانه ها" و "مدل رضایت سیاسی" از گادی ولفسفلد ارائه گردید . این دو مدل در پی آشتی دادن ادعاهای متضاد در باب قدرت رسانه های خبری در رابطه با دولت است. نظریه تاثیر رسانه ها در مورد جنگ ویتنام ارایه و بررسی شد تا ادعاهای متضاد در مورد نقش رسانه ها در طول این جنگ در برابر هم قرار گیرند. این استدلال مطرح می شود که این دو مدل به صورت همراه و همزمان نقطه آغاز درک تاثیرگذاری و تاثیر پذیری دوطرفه رسانه ها و دولت را فراهم می آورد. این درک بر مبنای نظریه های موجود حوزه رسانه استوار است و آنها را رد نمی کند .
کوهن ادعا می کند که در سال های اخیر، نیاز به درک رابطه بین رسانه ها و جهان سیاست، ضروری تر شده است.
بسیاری از مفسران قدرت زیادی را برای رسانه های خبری قائلند و ادعا می کنند که این رسانه ها توان آن را دارند که «دولت ها را به لرزه درآورند» . چنین نگرش هایی در مباحث مربوط به تاثیر شبکه خبری سی ان ان به روشنی بیان شده اند. این نگرشها بر این باور استوارند که رسانه های خبری این توانایی را دارند که سبب مداخله کشورهای غربی در جریان بحران های انسانی و اجتماعی شوند. با این که در مورد اعتبار نظریه تاثیر سی ان ان شک وجود دارد، سیاستمداران هم چنان بر اهمیت پوشش رسانه های خبری در شکل دهی به سیاستگذاری در قبال بحران های انسانی صحه می گذارند . در همین حال، دیگر تفسیرها و در واقع بخش عظیمی از نظریه های رسانه هم چنان امکان تاثیر رسانه ها بر سیاستگذاری های دولت را یا کم اهمیت یا منتفی می دانند. از مکتب فکری «تولید رضایت» در کلی ترین دیدگاه، اظهار می کند که رسانه ها تقریبا بدون هیچ استثنایی در این جهت فعالیت می کنند که برای تصمیمات سیاسی نخبگان مسلط، جذب حمایت کنند.
نظریه های طرفدار جریان غالب که آثار دانیل هالین (۲۰۰۵) و لنس بنت (۲۰۰۴) عمده ترین آنها محسوب می شود، هم چنان بر این باورند که رسانه ها تاثیر مستقل اندکی بر مباحث سیاستگذاری در خصوص سیاست های خارجی دارند.
این منابع، تاثیرات رسانه ها را تکذیب نمی کنند. با این حال، یک سری مشکلات تجربی و نظری در رهیافت تولید رضایت وجود دارد که به آنها خواهیم پرداخت. از دیدگاه نلری، نخظریه تولید رضایت از دو جهت محدود شده است: یکی این که این نظریه به ویژه نظریه ای که بئت (۲۰۰۴) ارائه کرده است، ریشه در درک رابصله بین خبرنگاران و منابع رسمی خبر دارد. همان طور که قبلا نیز گفته شد، قبول این که پوشش رسانه های خبری در راستای عقاید نخبگان است، با رسانه های خبری بی نفوذ و منفعل هم وزن شده است. اما منابع، تاثیرات رسانه ها را رد نمی کنند و این نظریه با تاکید بر رابطه بین کنشگران سیاسی و خبرنگاران، پویایی های بین پوشش رسانه ای و فرایندهای سیاستگذاری را نشان می دهد.